Σε αντίθεση με την πλειονότητα των μοντέρνων και μεταμοντέρνων αναγνώσεων του Οιδίποδα Τυράννου η Ευφημία Καρακάντζα εστιάζει στο ερώτημα της ταυτότητας. Η μετατόπιση αυτή προκύπτει από την απλή παραδοχή ότι η μεγαλύτερη αναπηρία στη ζωή του Οιδίποδα είναι ότι δεν ξέρει ποιος είναι· η πατροκτονία και η αιμομιξία απορρέουν από αυτήν την άγνοια.

Επισκοπώντας ένα μεγάλο φάσμα μεταμοντέρνων κριτικών θεωριών, η Ευφημία Καρακάντζα ‘ακολουθεί’ τα βήματα του πρωταγωνιστή στα δίκτυα των συνομιλιών που δημιουργούνται από τον Σοφοκλή σε αυτήν την τραγωδία για την αναζήτηση της ταυτότητάς του: με τον Τειρεσία, την Ιοκάστη, τον κορίνθιο αγγελιαφόρο, και τον δούλο του Λάιου. Εδώ επαναπροσδιορίζεται η πολιτική (=εντός της πόλεως) ταυτότητα του Οιδίποδα σε μια μακρά, επίπονη, και πολύπλοκη διαδικασία, η οποία δημιουργεί το νέο αφήγημα της ζωής του.