Η Ροδάνθη και ο Έρικ γνωρίζονται το 1937, λίγα χρόνια πριν ξεσπάσει η λαίλαπα του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου. Τα αισθήματά τους ξεπερνούν τα εμπόδια του φόβου και των αντίπαλων στρατοπέδων ενώ η Ιστορία κάνει τα κουμάντα της, επηρεάζοντας τις ζωές τους. Τι τύχη έχει λοιπόν ένα τέτοιο ζευγάρι όταν τα στρατεύματα του Αδόλφου Χίτλερ επελαύνουν κατά του ελεύθερου κόσμου; Θα κρατήσουν τη φλόγα του έρωτά τους αναμμένη; Θα καταφέρουν να μείνουν μαζί ως το τέλος;

Ο Θοδωρής Δεύτος επιστρέφει μ’ ένα δυνατό αισθηματικό και ιστορικό μυθιστόρημα, στο οποίο καταγράφει μια χιλιοειπωμένη ιστορία αγάπης, την οποία όμως μπολιάζει με πρωτότυπες εκτροπές της πλοκής και ταυτόχρονα τη χρησιμοποιεί ώστε να καταγράψει τεκμηριωμένα τα γεγονότα της Μάχης της Κρήτης, της Κατοχής, της Εθνικής Αντίστασης, τη ζωή των ανταρτών στα βουνά, την πείνα της Αθήνας, ακόμη και την ισοπέδωση της Δρέσδης από τους Συμμάχους. Ο έρωτας προχωράει χέρι με χέρι με τον όλεθρο ως το τέλος της ιστορίας, μια ολοκλήρωση που κορυφώνεται στη σημερινή εποχή, τοποθετώντας καίρια τη θέση της Γερμανίας στην ευρωπαϊκή κονίστρα αλλά και της ευρωπαϊκής ηπείρου απέναντί της.

Η Ροδάνθη Μανουσογιαννάκη, φιλομαθής και όμορφη, το 1937 επιλέχτηκε μαζί με άλλους μαθητές από σχολεία της Κρήτης να συμμετάσχει στις ανασκαφές του Γερμανού αρχαιολόγου Καρλ Χόφμαν στην Κνωσό. Ο Έρικ φον Κράιπε σπούδασε κλασική ελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου και αρχαιολογία. Φιλέλληνας και ευρωπαϊστής, ανοιχτόμυαλος και πολυμαθής, αρνείται σθεναρά να ενταχθεί στους εθνικοσοσιαλιστές, παρ’ όλο που από ένα σημείο και μετά οι εξελίξεις είναι ραγδαίες και τα πιστεύω του αρχίζουν να δέχονται τις πρώτες απειλές. Ζητά να συμμετάσχει στις ανασκαφές του Χόφμαν κι έτσι γνωρίζεται με τη Ροδάνθη.

Το μυθιστόρημα ξεδιπλώνεται στρωτά και κορυφώνεται σταδιακά. Από τις συνέπειες της ερωτικής γνωριμίας στις καρδιές τους και τον αντίκτυπό της στην κλειστή κοινωνία του Μάλεμε φτάνουμε στο σχέδιο «Ερμής» για την κατάληψη της Κρήτης που ξεκίνησε τον Απρίλιο του 1941 κι έτσι η ιστορία σπάει στα δύο: η μεν Ροδάνθη ακολουθεί τον αξιωματικό πλέον σύζυγό της στην Αθήνα, προσδοκώντας κάποια στιγμή να καταφύγουν στη Γερμανία, η δε οικογένειά της καταφεύγει στα βουνά και γίνεται μέλος των ανταρτών. Προς Θεού, σε καμία περίπτωση η Ροδάνθη δε γίνεται προδότρα της φυλής και της πατρίδας της, αντίθετα, η σχέση της με τον Έρικ κινείται παράλληλα με τις θηριωδίες των συμπατριωτών του τελευταίου, από τις οποίες αγωνίζονται να ξεφύγουν συναισθηματικά και σωματικά.

Η Ροδάνθη εντυπωσιάζεται από το μέγεθος της Αθήνας αλλά και, λόγω του ψυχρότατου χειμώνα, της γεννιούνται συναισθήματα ανθρωπιάς, πόνου, αγωνίας για το μέλλον της ανθρωπότητας, ακόμη και μίσους απέναντι στη Γερμανία, σκέψεις που τις μοιράζεται με τον Έρικ, με τον οποίο ζει έναν δύσκολο έρωτα στα μαύρα χρόνια της Κατοχής. Ο συγγραφέας «χρησιμοποιεί» την αθωότητα και την αγνότητα της ψυχής της ώστε μαζί της να γνωρίσω μαζί της από πρώτο χέρι τις δύσκολες καταστάσεις της Κατοχής: μαυραγορίτες, δωσίλογοι, υποτίμηση νομίσματος, πείνα, ευτελισμός, Εθνική Αντίσταση, ΕΑΜ όσο οι δικοί της πολεμούν στα βουνά, τους οποίους και πάλι ακολουθεί καταπόδας ο συγγραφέας, για να αποτυπώσει τις δύσκολες συνθήκες επιβίωσης και μάχης των ανταρτών. Το πρωταγωνιστικό ζευγάρι ζει διάφορες περιπέτειες, γνωρίζεται με πολλούς ανθρώπους, κάνει σχέδια και όνειρα, χωρίς να ξεχνάει ούτε στιγμή σε πόσο δύσκολες συνθήκες επιβιώνουν. Η αγωνία κορυφώνεται όταν τελικά το ζευγάρι εγκαθίσταται στη Δρέσδη λίγο πριν την ισοπέδωσή της από τους συμμαχικούς βομβαρδισμούς. Ο συγγραφέας επιφυλάσσει πολλές εκπλήξεις κατά τη διάρκεια των γεγονότων και καταφέρνει με σωστό και καθόλου παρατραβηγμένο τρόπο να τα συνδέσει με τον 21ο αιώνα, μέσα από ένα κεφάλαιο που με συγκίνησε και μου έδειξε τη θέση της Γερμανίας στην εποχή μας.

Κάθε κεφάλαιο ξεκινάει με μια μαντινάδα που χαρίζει ρυθμό και μέλος πριν βυθιστούμε στις σκοτεινές μέρες του πολέμου και τις λαμπερές νύχτες του ζευγαριού. Όμορφες παρομοιώσεις και μεταφορές ζωντανεύουν την Κρήτη, ντοπιολαλιά, γεύσεις, ιστορία, νοοτροπίες ξεδιπλώνονται και προσθέτουν ρεαλισμό στα δρώμενα. Ενδιαφέροντα πρωθύστερα κράτησαν αμείωτο το ενδιαφέρον μου και φώτιζαν κάποιες άλλες πτυχές της πλοκής, ζωντανεύοντας παλαιότερα γεγονότα (Ελευθέριος Βενιζέλος κ. ά.). Η ερωτική ιστορία των δύο πρωταγωνιστών δίνεται στρωτά και όμορφα, με τέτοιο τρόπο που τονίζει τον παραλογισμό του πολέμου και τη δύναμή της αγάπης να ξεπερνάει όλα τα εμπόδια. Σκόρπια πραγματολογικά στοιχεία ζωντανεύουν την εποχή και τα ιστορικά γεγονότα που επηρεάζουν τις τύχες των χαρακτήρων, χωρίς όμως να με κουράσουν, αντίθετα τα οικειοποιήθηκα άνετα, αγνοώντας τα τυπογραφικά λάθη του κειμένου. Η Μάχη της Κρήτης δίνεται σε όλη της την έκταση και σημασία, κυρίως μέσα από τις ιστορίες των κατοίκων του Μάλεμε και της γύρω περιοχής. Ηρωισμός, αυταπάρνηση και αγάπη προς την πατρίδα όπλισαν τους αμάχους που επιτέθηκαν κατά των εχθρών. Η Ροδάνθη από τη μεριά των Ελλήνων, ο Έρικ που αναγκάστηκε να στρατολογηθεί από την άλλη, ο αδερφός της, ο Γιωργής που τελικά βγήκε στο βουνό, και πάνω απ’ όλους η μάνα-ηρωίδα και μάνα-πρότυπο, η Ευδοκία, η σύζυγος που κουλαντρίζει με τον τρόπο της τον άντρα της και δέχεται τις αποφάσεις των παιδιών της, ακόμη και την επιλογή της μοναχοκόρης της, είναι χαρακτήρες που αγάπησα και με γέμισαν δυνατά αισθήματα!

Το «Ο αλεξιπτωτιστής ήταν δικός μας» είναι ένα μυθιστόρημα που διατρανώνει το σημαντικό μήνυμα της ειρήνης για την πρόοδο και την ευημερία των λαών, ισορροπώντας σωστά μεταξύ του ρομάντσου και της τραγικότητας. Λάθη, αδικίες μα και χαρές, αγάπη, ελπίδα εναλλάσσονται στις σελίδες του, συγκροτώντας ένα απολαυστικό, «γεμάτο» μυθιστόρημα.