Η σύγχρονη κοινή γνώμη στον αποκαλούμενο δυτικό κόσμο αντιμετωπίζει το Αφγανιστάν με την μορφή μίας κοιτίδας αδυσώπητων πολεμάρχων που συνήθως στρέφονται ο ένας εναντίον του άλλου, αλλά μετά την είσοδο στον νέο αιώνα και στο πλαίσιο ενός λίκνου της ισλαμικής τρομοκρατίας.

Ομολογουμένως κατά την διάρκεια των τριών τελευταίων αιώνων ο τραγικός αυτός τόπος μαγνητίζει την προσοχή των εκάστοτε υπερδυνάμεων, που επιχειρούν να επιβάλλουν μία νέα παγκόσμια τάξη, πλην όμως όλες οι απόπειρες έχουν να επιδείξουν αποτελέσματα άλλοτε επιεικώς αμφίβολα κα άλλοτε εντελώς καταστροφικά. Οι διαδοχικές δραματικές αποτυχίες των Βρεταννών, των Ρώσσων και πλέον πρόσφατα των Αμερικανών και των συμμάχων τους, επαναφέρουν με θλιβερό τρόπο το Αφγανιστάν στο προσκήνιο, προκαλώντας εύλογες απορίες για την ποιότητα του σχεδιασμού των παρεμβάσεων. Δυστυχώς όλες οι επιχειρήσεις διακρίνονται στο αρχικό στάδιο για την υπερβολική αισιοδοξία τους που σχεδόν εγγίζει ή και υπερβαίνει τα όρια της υπερφίαλης συμπεριφοράς, για να καταλήξουν σε καταστροφικά και ταπεινωτικά αποτελέσματα.

Οι Βρεταννοί, Ρώσσοι και Αμερικανοί Αβατάρ του μεγαλύτερου στρατηλάτη όλων των εποχών εμφανίζονται ανεπίδεκτοι μάθησης και δεν αντιλαμβάνονται το πώς πριν από 23 και πλέον αιώνες, μία ανεπανάληπτη προσωπικότητα από την δύση φέρει μετά από ανελέητο και αιματηρό διετή αγώνα την περιοχή υπό ελληνικό έλεγχο, μετατοπίζοντας τα ανατολικά σύνορα του ελληνισμού στην Κεντρική Ασία, σχεδόν στα όρια της Κίνας επί τρείς αιώνες.