Στην εποχή της μεταβιομηχανικής μετάβασης, η αστικοποίηση παραμένει στο προσκήνιο, τείνοντας ωστόσο να προσλάβει σημαντικά νέα χαρακτηριστικά. Ανάμεσα σε αυτά, η ανάδυση ενός καινοφανούς περιαστικού χώρου βρίσκεται στον πυρήνα του ενδιαφέροντος, καθώς αφορά ένα φαινόμενο το οποίο αποτυπώνει, εμπεριέχει ή απλά συνδέεται με όλα τα υπόλοιπα. Πρόκειται για έναν χώρο υβριδικό και νεφελώδη, αλλά ταυτόχρονα δυναμικό και μεταλλασσόμενο. Πρόκειται ωστόσο επίσης για έναν χώρο που σε μεγάλο βαθμό μένει να προσδιοριστεί, και για τον οποίον ισχύουν διαφορετικές και πολύσημες ορολογίες, όπως και πολλαπλές κατηγοριοποιήσεις: Γεωγράφοι και Κοινωνιολόγοι, Αρχιτέκτονες και Πολεοδόμοι, προσεγγίζουν αναλύουν και ερμηνεύουν από ξεχωριστές οπτικές γωνίες τον νέο αυτόν χώρο της "εκτός πόλεων αστικοποίησης", τα μορφολογικά, λειτουργικά και δημογραφικά χαρακτηριστικά του και τις τυπολογίες του.

Στο πρώτο μέρος του βιβλίου αυτού επιχειρείται μια συνοπτική αλλά ολοκληρωμένη παρουσίαση των παραμέτρων και των χαρακτηριστικών της νέας αστικοποίησης και περιαστικοποίησης, που ιδιαίτερα καθορίζουν και διαμορφώνουν τις μεγάλες μητροπολιτικές περιοχές- και μάλιστα αυτές του Ανεπτυγμένου Κόσμου. Το δεύτερο μέρος του βιβλίου εστιάζει ειδικότερα στο πρακτικό-και μεθοδολογικά πρωταρχικό- ζήτημα του προσδιορισμού και της στατιστικής κατηγοριοποίησης του χώρου της νέας, λειτουργικής αστικοποίησης, επιχειρώντας παράλληλα και μια επισκόπηση των βασικότερων προτύπων που έχουν υιοθετήσει στο ζήτημα αυτό διεθνή και ευρωπαϊκά στατιστικά συστήματα.