Το οικογενειακό χρονικό των Χριστοδούλου (των γνωστών κλωστοϋφαντουργών) πρέπει να αναδεικνύει τα επιτεύγματά τους - και, προφανώς, να αποσιωπά διακριτικά τα μελανά τους σημεία. Αυτή είναι, εμμέσως πλην σαφώς, η εντολή του πατριάρχη της οικογένειας προς τον επίσημο βιογράφο.

Βιογράφος και αφηγητής συγχρόνως, ο Θωμάς Καμπέρης, άνεργος δημοσιογράφος, βρίσκεται στο πατρικό της οικογένειας, στην Κέρκυρα, ανάμεσα στον επιβλητικό Πρόεδρο και την καθωσπρέπει σύζυγό του, τον γιο τους, τα ανίψια τους και τη γιαγιά.

Στην κεκλεισμένων των θυρών συζήτηση γνωριμίας δεν αναφέρεται, βεβαίως, τίποτα για το σκοτεινό παρελθόν στα χρόνια της Κατοχής, ούτε για τον αδίστακτο ιδρυτή της επιχείρησης. Λείπει το αληθινό και το αυθεντικό, ενώ, αντιθέτως, περισσεύουν η αυταρέσκεια, η ιδιοτέλεια και η υποκρισία.

Ο βιογράφος ακούει, αναγκαστικά, τις κοινοτοπίες που λέγονται, κρίνοντας και κατακρίνοντας τα λόγια και τη νοοτροπία των συνομιλητών του, ανυποψίαστος για τις εκπλήξεις που του επιφυλάσσει η συζήτηση...

Μια νουβέλα για τη μεταπολεμική και τη μεταπολιτευτική ελληνική κοινωνία, γι’ αυτούς που επιβίωσαν και αυτούς που κυριάρχησαν, με τις ικανότητες, τον κυνισμό και τις συναλλαγές τους, προσωπικές και οικονομικές, δοσμένη με αμεσότητα, χιούμορ και κριτική ματιά.