…Διεθνή κέντρα εξουσίας με αντίθετα μεταξύ τους συμφέροντα θέλουν μια παρακμιακή Ελλάδα και την εμποδίζουν από το 1830 μέχρι σήμερα να γίνει ελεύθερο, ενωμένο και αξιοσέβαστο κράτος, πολεμώντας εδώ τους τίμιους και φιλοπάτριδες και επιβάλλοντας σαν εθνική ηγεσία τους κλέφτες και προδότες, του κακού τούτου επιτεινομένου εξ εγγενών ελαττωμάτων, προς τελικό όφελος αρπακτικών γειτόνων – Η επικέντρωση της ενοχής είτε σε 5-6 μεγαλοκατόχους ΜΜΕ («Βαρώνους») είτε σε ένα πολιτικό αρχηγό, αποπροσανατολίζουν από τον Μεγάλο Κίνδυνο, που είναι η διαρκής σκλήρυνση της Υποτέλειας μέσω μιας ολοένα ευρυνόμενης στράτευσης ντόπιων πρακτόρων, πολλών ενσυνειδήτως και άλλων ανεπιγνώστως υπηρετούντων τον ξένο επικυρίαρχο, διότι τόσο οι «βαρώνοι» όσο και οι όποιοι αρχηγοί είναι και αυτοί προϊόντα και όχι αυτοδύναμοι παράγοντες…