Μια προσευχή για τα παλιά ασήμια, Κόντζογλου, Μαίρη, Μεταίχμιο

Μια προσευχή για τα παλιά ασήμια

Βιβλίο Νεοελληνική πεζογραφία - Μυθιστόρημα >> Κυκλοφορεί - Εκκρεμής εγγραφή

Κοινοποίηση

Μέση βαθμολογία	Σε αριθμούς	Σύνολο κριτικών
	4.7/5	23

91% των αναγνωστών θα το πρότεινε σε φίλο-η του!

Για να γράψετε και εσείς την κριτική σας για αυτό το βιβλίο, πρέπει πρώτα να συνδεθείτε.

Σύνδεση Τώρα

Konstantina Gramm

20-04-2024 10:26

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Elisa Melis-Alexandraki

22-08-2018 18:32

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Christina Zahariou

31-07-2017 19:23

Υπέρ Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Καθηλώνει, Πρωτότυπο, Διδακτικό, Πλούσια πλοκή, Τεκμηριωμένο

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Βίκυ Τερζίδου

22-07-2017 23:17

Υπέρ Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Διδακτικό, Πλούσια πλοκή

Κατά

Ατμοσφαιρικό, σε συγκινεί, σε ταξιδεύει και σε γεμίζει εικόνες και μυρωδιές! Πολύ ωραία γραφή!!!!

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Τσαμπίκα Δεονά

11-04-2017 19:53

Υπέρ Ενδιαφέρον

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Athanasia Manta

02-04-2017 23:51

Υπέρ Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Πλούσια πλοκή, Τεκμηριωμένο

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Anna Patera

08-01-2017 18:55

Υπέρ Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Καθηλώνει, Διδακτικό, Πλούσια πλοκή, Τεκμηριωμένο

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Elia Kouri

04-11-2016 14:04

Στο δεύτερο μέρος της τριλογίας της με τίτλο «Μια προσευχή για τα Παλιά Ασήμια» η Μαίρη Κόντζογλου μας παρουσιάζει ένα βιβλίο εξίσου δυνατό και σαγηνευτικό όσο το πρώτο. Από τις σελίδες του αναβλύζουν μια σειρά συναισθημάτων που κατακλύζουν τον αναγνώστη, καθώς η συγγραφέας προχωρά στην αφήγηση της ιστορίας της οικογένειας Χατζηαβράμογλου, χωρίς να αφήνει κενά στον αναγνώστη και συνδυάζει με τρόπο γοητευτικό κομμάτια της Ιστορίας των αρχών του 20ού αιώνα που συντάραξαν τις αναφερόμενες περιοχές με τον αφηγηματικό ιστό της μυθοπλασίας της.Η Κόντζογλου πιάνει το αφηγηματικό νήμα από τη στιγμή που η Σεβαστή με τον πατέρα της γυρίζουν απ’ τη Μερτζιφούν όπου έχουν συνοδεύσει τον Μποδοσάκη για να σπουδάσει. Έχει γνωρίσει τον Έλμερ Αλεξάντερ Κάρτερ και έχει αρχίσει να αναπτύσσεται δυνατός έρωτας ανάμεσά τους. Ο έρωτας αυτός δυναμώνει όλο και περισσότερο στο δεύτερο βιβλίο και στεριώνει έχοντας περάσει από σαράντα κύματα έπειτα από τα όσα περνούν οι δύο πρωταγωνιστές. Συνεχίζουν να υπάρχουν οι εναλλαγές παρόντος παρελθόντος, οι οποίες ενδυναμώνουν το ρυθμό της αφήγησης και έτσι κεντρίζεται περισσότερο το ενδιαφέρον του αναγνώστη.Σε δεύτερο χρόνο, στο σήμερα, ο Άλεξ συνεχίζοντας το επίμονο φλερτ του προς την Έλσα, και έχοντας και οι δυο τους νιώσει τον μυστηριακό δεσμό που τους ενώνει από το παρελθόν των προγόνων τους, της προτείνει να εγκαταλείψει το γκρουπ και να συνεχίσουν μαζί αυτό το ταξίδι. Να αναζητήσουν από κοινού τον μυστηριακό ιστό που τους ενώνει μέσα από ένα μαγευτικό οδοιπορικό στην Καισάρεια, τη Σινασό, τη Σμύρνη και τον Πόντο.Οι μεστές, γλαφυρές και άκρως παραστατικές περιγραφές των τόπων, των τοπίων είναι άκρως κινηματογραφικές και ζωντανές και μεταφέρουν τον αναγνώστη στον τόπο δράσης – είναι σαν να βρίσκεται εκεί και να παρακολουθεί.Ταυτόχρονα, μας γνωστοποιείται η ιστορία του Ομέρ, του Τούρκου από το Τσοτύλι στην Ελλάδα, η οποία έχει προοικονομηθεί ήδη από το πρώτο βιβλίο, ο οποίος αναγκάζεται να ξεριζωθεί από τον τόπο του έπειτα από την ανταλλαγή των πληθυσμών συνέπεια των όρων της συνθήκης της Λωζάννης. Ο αναγνώστης σπαράζει και συμπάσχει με τα όσα δύσκολα τράβηξε είτε διασχίζοντας αποστάσεις με τα πόδια μέσα σε δριμύ ψύχος, είτε στην πορεία με το τρένο ως τη Θεσσαλονίκη, πόσω δε μάλλον με το καράβι ως τις ακτές της Μικρασίας. Οι περιγραφές και πάλι ολοζώντανες και συγκλονιστικές.Άλλη μια ιστορία που εγκυβωτίζεται μέσα στον ιστό της μυθοπλασίας είναι ο ρόλος του παραγιού Ιορδάνη στην υπόθεση. Ήδη έχουν προοικονομηθεί κάποια πράγματα, όμως εδώ μας καθίσταται σαφές ότι είναι νόθος γιος του Πρόδρομου Χατζηαβράμογλου και αδερφός του Αβραάμ και έχει βάλει στόχο να σφετεριστεί την περιουσία των Χατζηαβράμογλου. Παράλληλα μια κατάρα που συνδέεται με αυτόν και τη μάνα του θέλει όλα τα αρσενικά της οικογένειας να πεθαίνουν. Πρώτα χάνεται ο Μποδοσάκης και μετά ο Αβράμης (από τα χέρια του Ιορδάνη) και η Μακρίνα βυθίζεται όλο και περισσότερο στη θλίψη ενώ μια ασθένεια της συνθλίβει το μυαλό.Μόνες οι δύο αδερφές προσπαθούν να ορθοποδήσουν σε χρόνια τραγικά δύσκολα. Φάρος στη ζωή της Σεβαστής η αγάπη της για τον Έλμερ και τα όνειρά τους για μια κοινή ξέγνοιαστη ζωή. Λίγο πριν την ανταλλαγή των πληθυσμών όμως οι δύο αδερφές χωρίζονται, έπειτα από ένα βαρύ χτύπημα της μοίρας. Τέλος, η ιστορία τελειώνει στο σήμερα, όπου η Έλσα βρίσκεται στο σπίτι των προγόνων της και ζωντανεύει το παρελθόν.Η γλώσσα της Κόντζογλου είναι απλή και κατανοητή ενώ και εδώ δεν λείπουν οι πινελιές χιούμορ και αυτοσαρκασμού. Επίσης είναι κάτι παραπάνω από έκδηλη η έρευνα που έχει κάνει η συγγραφέας γύρω από τα ιστορικά στοιχεία που παρεισφρέουν στην αφήγηση και η αντικειμενικότητά της χωρίς να παίρνει η ίδια θέση και να δογματίζει.Αναμένοντας με λαχτάρα το τέλος της ιστορίας, ο αναγνώστης διαβάζει αργά και απολαμβάνει ένα μαγευτικό ταξίδι στις Χαμένες Πατρίδες.

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Giota Spiliopoulou

23-09-2016 20:24

Υπέρ Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Καθηλώνει, Διδακτικό, Πλούσια πλοκή, Τεκμηριωμένο

Κατά Αδικαιολόγητα μεγάλο

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Maria Denaxa

31-05-2016 01:11

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Georgette IoannitCa - Nanou

06-05-2016 14:57

Υπέρ Ενδιαφέρον, Καθηλώνει, Πλούσια πλοκή, Τεκμηριωμένο

Κατά

Την κυρία Κόντζογλου (καταξιωμένη πλέον συγγραφέα)την γνώρισα μέσα από το πρώτο συγγραφικό της έργο και από τότε την ακολουθώ πιστά και στα υπόλοιπά της,γιατί με κέρδισε με την λογοτεχνική της πέννα και την μαεστρία γύρω από την γραφή και την πλοκή και γιατί έχει να δώσει πολλά ακόμη στον λογοτεχνικό περίγυρο.Διαβάζοντας το δεύτερο μέρος της τριλογίας ΠΑΛΙΑ ΑΣΗΜΙΑ ταξίδευσα ακόμη μια φορά στα μονοπάτια ένός άλλου κόσμου και άλλη πατρίδας με τον μοναδικό τρόπο και την ποιότητα που διακρίνει την συγγραφέα ώστε η μεταφορά αυτή του ταξιδιού να σε κάνει να νιώθεις ρίγη και πάμπολλα συναισθήματα.Η έξοχη αποτύπωση εκείνης της εποχής με τον γλαφυρό τρόπο και με το δικό της ύφος και με ειλικρίνεια και σεβασμό τόσο στην ιστορία όσο και στου ήρωες μας δημιουργεί δέος,νοσταλγία για τις αλησμόνητες πατρίδες, αλλά γινόμαστε και ποιο πλούσιοι πνευματικά και μαθαίνουμε γεγονότα και καταστάσεις που αγνοούσαμε κατά ένα τρόπο.Και για να αποτυπωθούν όλα αυτά και να μας μείνουν,είναι γεγονός ότι χρειάσθηκαν έρευνα από διάφορες πηγές και πολλή μελέτη ώστε να βγεί αυτό το εξαιρετικό αποτέλεσμα των βιβλίων που κατά την γνώμη μου,πρέπει να στολίζουν την βιβλιοθήκη μας.

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Olympia Skandali

14-04-2016 19:33

Υπέρ Συναρπαστικό, Καθηλώνει, Πλούσια πλοκή

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Efrosini Stinaki

29-02-2016 11:05

Υπέρ Συναρπαστικό, Καθηλώνει, Διδακτικό, Πλούσια πλοκή, Τεκμηριωμένο

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Πάνος Τουρλής

12-02-2016 08:57

Υπέρ Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Καθηλώνει, Ανατρεπτικό, Διδακτικό, Γρήγορο, Πλούσια πλοκή, Τεκμηριωμένο

Κατά

«Μια προσευχή για τα Παλιά Ασήμια» και όχι μόνο. Μια προσευχή για τις ψυχές αυτών που ξώμειναν θαμμένοι να τους θυμούνται οι απόγονοι που ξεριζώθηκαν από μια απρόσωπη υπογραφή, μια εγωίστρια μονογραφία που σφράγισε σαν άλλος βράχος τον τάφο του ελληνισμού της Ανατολής. Μια προσευχή για τους ανθρώπους που ζούσαν επί είκοσι και τριάντα γενιές με ευημερία, ηρεμία, ομόνοια, ισονομία σε έναν παραδεισένιο τόπο. Όσοι αιώνες χρειάστηκαν για να μεγαλουργήσουν, ήρκεσε ένα εγωπαθές δευτερόλεπτο για να τους εξωραΐσει για πάντα. Πατρίδα είναι ο Παράδεισος, αρκεί να γεννηθείς σε αυτήν και όχι να να σε στείλουν. Η υπέροχη, συγκινητική γραφή της κυρίας Κόντζογλου συνεχίζει να με γοητεύει και παραδέχομαι ότι ο δεύτερος κύκλος ζωής, αυτό το δεύτερο μέρος της τριλογίας των Παλιών Ασημιών, με έκανε και να δακρύσω!

Στη συνέχεια της τριλογίας, ξεδιπλώνονται οι ιστορίες του Μποδοσάκη, της Σεβαστής και της Ελισσάβετ Χατζηαβράμογλου, των τέκνων της επιφανούς οικογένειας της Καππαδοκίας. Οι γονείς τους αποσύρονται σιγά σιγά από το προσκήνιο, χωρίς να σταματούν να παίζουν ρόλο στις εξελίξεις (εκπληκτικά δυνατή η σκηνή της Μακρίνας προς το τέλος του βιβλίου, που ορθώθηκε σα λέαινα για να προστατέψει τα παιδιά της). Ο Ιορδάνης, ο νόθος γιος του παππού των παιδιών, επιτέλους αποκτά τρισδιάστατη υπόσταση και σαν άλλος λίβας καίει τα σπαρτά της ζωής των ανθρώπων που του στέρησαν τα πάντα, σύμφωνα με τις απόψεις της μάγισσας Μερόπης που τον μεγάλωσε.

Η Σεβαστή και η Ελισσάβετ, απομονωμένες στο αρχοντικό τους στην Καισάρεια, μαραζώνουν σιγά σιγά, ξεφτίζουν από χυμούς, ζουν τραγικά γεγονότα και όταν φτάνει η στιγμή της ανταλλαγής των πληθυσμών, οι ζωές τους μπαίνουν σε νέα τροχιά. Η μοίρα τους μου θύμισε αρκετά τις αδελφές από το βιβλίο «Η αγάπη άργησε μια μέρα», έτσι κι εκείνες απομονωμένες, αν ακι όχι αποκομμένες, από τον κόσμο, παλεύουν να ζήσουν και να αναστήσουν το βιος του πατέρα τους, να προφυλάξουν την κατάκοιτη γιαγιά και την αδύναμη πλέον Μακρίνα.

Ο Ομέρ, στον οποίο δεν αναφέρθηκα στο πρώτο μέρος, αρχίζει να ξετυλίγει τη δική του τραγική ιστορία, οπότε και ως μουσουλμάνος από το Βόιο Κοζάνης, αναγκάστηκε να ταξιδέψει ως τη Θεσσαλονίκη και να εγκατασταθεί στην Καππαδοκία, στους τόπους των Χατζηαβράμογλου. Ακολουθούμε βήμα προς βήμα τη δύσκολη πορεία του, την εναλλαγή των συναισθημάτων του, τον πόνο, την κοροϊδία, την εξαπάτηση, την εξαθλίωση, τις δύσκολες συνθήκες στο καράβι (δε θα ξεχάσω ποτέ τη δυαντή σκηνή που εκτυλίχτηκε μπροστά στα μάτια του και τον ανάγκασε να βουβαθεί για πάντα, όλα αυτά στο πρώτο μέρος πάλι). Φανταστείτε να ζείτε σε ένα ορεινό χωριό, να μιλάτε ελληνικά, να είστε μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα και ξαφνικά να σας πετάνε στην άλλη άκρη της θάλασσας (μη σου πω και της γης), την οποία θάλασσα δεν αντίκρισες ποτέ σου. Και ο Ομέρ κλειδώνει με έναν ευφάνταστο τρόπο στην ιστορία της Έλσας!

Η οποία Έλσα επιτρέψτε μου να πω ότι επιτέλους άρχισε να βαδίζει στα χνάρια των προγόνων της και να ξαναπερνάει από τα μέρη όπου είχαν ζήσει, μεγαλουργήσει, εμπιστευτεί, απογοητευτεί κλπ. οι προπάτορές της. Δεν κρύβω ότι έκλαψα στις τελευταίες σελίδες που η Έλσα προσκυνάει στο αρχοντικό των Χατζηαβράμογλου. Ο έρωτας με τον Άλεξ μπαίνει σε δεύτερο πλάνο και η ιστορία αρχίζει να τρανώνεται μπροστά στον αναγνώστη!

Σε αυτό το βιβλίο παρατήρησα κάποιες επαναλήψεις και κάποιες σχοινοτενείς περιγραφές συναισθημάτων, κάτι αναμενόμενο σε μια τριλογία, σε κανένα σημείο όμως δεν απογοητεύτηκα ούτε θύμωσα γι’ αυτό. Έκανα μια προσπάθεια να πηδήξω κάποιες σελίδες με περιττές κατ’ εμέ περιγραφές και σκηνές αλλά έχασα τον ειρμό, οπότε επέστρεψα στην κανονική ροή της αφήγησης. Αυτό από μόνο του δείχνει πόσο ικανή συγγραφέας είναι η κυρία Κόντζογλου και πόσο άριστα μπορεί να χειριστεί τον λόγο της, τους χαρακτήρες της και τις γνώσεις της για την Καππαδοκία. Επιτέλους, μια τριλογία που έχει λόγο ύπαρξης και δεν εκμεταλλεύεται ένα ιστορικό γεγονός για να γεμίσει κενές σελίδες. Η ιστορία της είναι γεμάτη σκηνές, εικόνες, συναισθήματα, περιγραφές, ιστορικά στοιχεία και βρίθει λεξιλογίου και δύναμης παραστατικότητας. Σημειωτέον ότι προς τιμήν της δεν αναφέρθηκε σχεδόν καθόλου στη σφαγή της Σμύρνης, περιγράφοντας σφαγές και βιασμούς, κάτι που έχω διαβάσει σε χιλιάδες μυθιστορήματα. Αντίθετα, παρέμεινε πιστή στον κορμό της δικής της ιστορίας, που είναι εξίσου άλικη από τον φόρο αίματος και από μόνη της τραγική.

Ποιο μυστικό κρύβει η Μονή των Παλιών Ασημιών; Ποια είναι η Θεοπίστη που πήρε την απόφαση να σφραγίσει την πόρτα του μοναστηριού και να ζήσει αποκομμένη για πάντα μαζί με την ηγουμένη, αρνούμενη να ενταχθεί στο κύμα της ανταλλαγής των προσφύγων; Γιατί χαμογελάει η Παναγία; Τι σατανικό σχέδιο έχει στο μυαλό του ο Ιορδάνης για να αποκτήσει επιτέλους όσα του χρωστάνε η μοίρα και η τύχη; Θα ευοδοθεί ποτέ ο έρωτας του Κάρτερ και της Σεβαστής; Πόσα εμπόδια θα συναντήσει μέχρι να ολοκληρωθεί και πόσο θα ατσαλώσει αυτό τη δύναμή του; Ποια μαύρη μοίρα περιμένει τους Χατζηαβράμογλου στην Ελλάδα; Πού είναι το τρίτο μέρος της τριλογίας; Πού το έχω χώσει;;;;;;

Χαρακτηριστικά αποσπάσματα:

«Μπαίνουν στον περιφραγμένο χώρο που τον έχουν διαμορφώσει με παρτέρια, γκαζόν και λουλούδια. Αταίριστα, τόσο αταίριαστα! Εδώ η γη γέννησε τον βράχο. Τον άφησε γυμνό στο έλεος του αέρα. Και εκείνος τον σμίλεξε [sic] με τις πνοές και την υπομονή του. Εδώ φυτρώνουν μόνο τα στοιχεία της φύσης και η δύναμή τους. Οποιαδήποτε αισθητική παρέμβαση είναι περιττή, δεν μπορεί να προσθέσει κάτι, η φύση φρόντισε για όλα. Ο άνθρωπος ήρθε αργότερα» (σελ. 422).

«Ο Έλμερ είχε φτάσει με το πρώτο κύμα της νύχτας, που τώρα πια -Μάρτης, βλέπεις- λες και το έκανε επίτηδες, έγλειφε απαλά την ακρογιαλιά του κόσμου, δεν έπεφτε απότομα όπως το συνήθιζε τους πέντε χειμερινούς μήνες. Αργούσε η άνοιξη ακόμη σ’ εκείνο τον τόπο, η γης ήταν πετρωμένη από το ψύχος, τα γυμνά κλαριά των δέδνρων ούρλιαζαν την ορφάνια τους και ο Ερτζιές, μόνιμα σκεπασμένος από χιόνια όλο τον χειμώνα, ήταν κρυμμένος πίσω από μαύρα σύννεφα» (σελ. 493-494).

«Πατρίδαμ’ αγαπημένη, βουνά και ποτάμια μου, ψυχές των γονιών και των παππούδωνμ’, πώς να σας λατρέψω σε ξένα χώματα; Πού να προσκυνήσω τη σκιά σας, σε ποιον αγέρα να ψιθυρίσω το όνομά σας και να το ξέρει; Ποιο σπίτι θα βρω που θα κουβαλάει το χρώμα της φωνής σας, το φέγγος των ματιών σας, το άγγιγμα των δουλευτάρικων χεριών σας!» (σελ. 535)

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Costas Avgerinos

29-01-2016 18:28

Υπέρ Ενδιαφέρον, Πλούσια πλοκή

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Spiridoula Papoutsi

12-01-2016 12:20

Υπέρ Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Πλούσια πλοκή, Τεκμηριωμένο

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Katerina Stamatiou

02-11-2015 23:25

Είχα την τύχη ν'ανέβω στο πλοίο της φαντασίας της Μαίρης Κόντζογλου απ'το πρώτο συγγραφικό της ταξίδι.Έκτοτε είμαι παρούσα, πιστή ταξιδιώτισσα, και απολαμβάνω την εξέλιξη της μαεστρίας της.Η προσευχή για τα Παλιά Ασήμια είναι μια βουτιά στην ιστορία του ελληνισμού που χάθηκε αλλά που χάρη σε ανθρώπους σαν την συγγραφέα αναβιώνει τόσο αληθινά, τόσο δυνατά.Ανυπομονώ για τη συνέχεια για να εισέλθω με την πένα της Κόντζογλου σε ζωές ανθρώπων που έζησαν γεγονότα τόσο συνταρακτικά, τόσο καθοριστικά και που με ένα μεταφυσικό τρόπο αγγίζουν το παρόν των πρωταγωνιστών, ίσως και το δικό μας.

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Giouli Georgia Tsakalou

01-11-2015 18:32

Υπέρ Συναρπαστικό

Κατά

H κυρία Μαίρη Κόντζογλου ανεβάζει ψηλά τον πήχη!! Με ξεχωριστή λεκτική μαεστρία συνθέτει του καιρού τα γυρίσματα, ζωές περάσματα, ιστορίες φαντάσματα, χαμένες μες στου χρόνου τη σκόνη... Πώς μπορεί ένας άνθρωπος να ζωγραφίζει με τις λέξεις και ταυτόχρονα να σου προκαλεί τόσο δυνατά συναισθήματα εκεί που η γραφή μοιάζει με χάδι; Τα Παλιά Ασήμια ειναι μια τριλογία μεγάλης συγγραφικής αξίας !!.Εντύπωση μου έκανε η γλώσσα που χρησιμοποιεί, λυρική και κατανοητή !!. Μακάρι ολοι οι νέοι να αντιληφθούν την αξία της. Καλογραμμένο, ιστορικά τεκμηριωμένο !! Απίστευτο ταξίδι σε τόπους, σκέψεις, λέξεις και αποφθέγματα με τοσα πολλά κοινωνικα και πολιτιστικά στοιχεία της τοτε εποχής !! Πραγματικά καθώς το διαβάζεις ταξιδεύεις πίσω στο χρόνο και στην υπέροχη Καππαδοκία όπως μοναδικά εχει ζήσει και περιγράφει η συγγραφέα μας. Πρόκειται για ένα εκπληκτικό μυθιστόρημα με εξαιρετική πλοκή και ζωντανούς χαρακτήρες. Μέσα από τις άψογες περιγραφές των ιστορικών γεγονότων παρακολουθούμε την πορεία της ζωής των πρωταγωνιστών. Συμπάσχουμε με την λύπη τους, την αγωνία τους και νιώθουμε ανακουφισμένοι με την ευόδωση των στόχων τους και την ευτυχία τους. !!πραγματικά δεν ήθελα να τελειώσει. Σας το συστήνω ανεπιφύλακτα !! ανυπομονώ για το τρίτο μέρος της τριλογίας...

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Καιτη Παππα

09-09-2015 16:08

Μόλις τελείωσα και αυτο το βιβλίο.Δυστυχώς έχω πάλι την ίδια άποψη.Είναι ένα μεγάλο.αργόστροφο βιβλίο,σε παιδεύει, δεν σε ξεκουράζει είναι πολύπλοκο,χωρίς κανένα λόγο.Πιστεύω πως η συγγραφέας έβαλε μέσα ότι λεξιλόγιο είχε για να το κάνει πιο κουλτουριάρικο, δεν νομίζω πως έδωσε όπως έπρεπε τα γγονότα ου 20ου αιώνα.,κ;αι το μεταφυσικό στοιχείο δεν είναι σην σωστή δόση.Χωρίς δε να περιαυτολογώ θεωρώ τα κριτήρια μου για την ανάγνωση ενός βιβλίου πάνω κατα πολύ απο τα μέτρια και θεωρώ τον εαυτό μου απαιτητικό αναγνώστη. Δεν με κάλυψε λοιπόν ούτε ως προς την μεταφορά των γεγονότων,ούτε ως προς το πλάσιμο των ηρώων.Και πολύ περισσότερο δεν θα το χαρακτήριζα βιβλίο που κατατασεται ψηλά.Για να δούμε πως θα γράψει το τρίτο.

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Ελένη Πανάγου

24-08-2015 17:46

Υπέρ Καθηλώνει

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Ελευθέριος Α. Μανδαλιανός

18-08-2015 15:24

Το δεύτερο μέρος της τριλογίας των Παλιών Ασημιών διαβάστηκε αργά και απολαυστικά. Υπήρξαν στιγμές που δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου αλλά ήθελα τόσο πολύ να το κάνω για να διαβάσω χωρίς βιασύνες τη δυνατή συνέχεια του οικογενειακού έπους των Χατζηαβράμογλου.

Πρόκειται για ένα δυνατό ανάγνωσμα, με αρκετές ανατροπές αλλά και συγκλονιστικές περιγραφές που δεν αφήνουν αδιάφορο ούτε και τον πιο απαιτητικό αναγνώστη. Με έντονο το μεταφυσικό στοιχείο αλλά και δοσμένο με ρεαλισμό το βιβλίο αυτό κινείται σε δυο διαφορετικές εποχές, με διαφορετικά ήθη, διαφορετικά έθιμα και καθημερινότητα.

Με μαεστρία η Μαίρη Κόντζογλου κατάφερε να μεταδόσει στον αναγνώστη την καθημερινότητα, τη ρουτίνα αλλά και το κοινωνικό γίγνεσθαι του 20ου αιώνα, γεγονός που κατατάσσει το ανάγνωσμα στα πλέον καλύτερα του είδους. Με αρκετά ιστορικά γεγονότα τα οποία είναι δεμένα τεχνιέντως με τον ρου της ιστορίας του μύθου.

Κάθε χρόνο και ωριμότερη η συγγραφέας σε αυτό της το πόνημα χαρίζει στο αναγνωστικό κοινό μια γραφή πολυδιάστατη. Συναισθηματική και σκληρή ταυτόχρονα, ρεαλιστική και λυρική, χιουμοριστική και περιγραφική. Με τις αισθήσεις τις τεντωμένες στο ερευνητικό κομμάτι της συγγραφής σίγουρα, κατάφερε να καταγράψει με σαφήνεια, σεβασμό και ρεαλισμό κάθε γεγονός που στιγμάτισε τον ελληνισμό της Ανατολής χωρίς να μένει θεατής αλλά σαν να τα ζει και η ίδια.

Τα γεγονότα διαδέχονται το ένα το άλλο με μια πλοκή σχεδόν κινηματογραφική που καθηλώνει τον αναγνώστη και τα τοπία που περιγράφονται με τέτοια δεινότητα δίνουν την εντύπωση πως πραγματικά διαβάζοντας το παρακολουθείς μια καλογυρισμένη ταινία. Αξίζει πραγματικά να διαβαστεί. Ένα ακόμα αριστούργημα της ελληνικής λογοτεχνίας.

Τα θερμά μου συγχαρητήρια στη συγγραφέα, αναμένοντας το τρίτο και τελευταίο μέρος της τριλογίας.

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Μαρια Κουλουρη

11-06-2015 11:25

Υπέρ Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Καθηλώνει, Πλούσια πλοκή, Τεκμηριωμένο

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Georgia Retetakou

Έκσταση

02-06-2015 22:22

Υπέρ Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Καθηλώνει, Πρωτότυπο, Ανατρεπτικό, Διδακτικό, Γρήγορο, Πλούσια πλοκή, Τεκμηριωμένο

Κατά

Το οδοιπορικό στην Καππαδοκία συνεχίζεται με συγκλονιστικό ρυθμό! Το παρελθόν ακροβατεί επάνω στο παρόν των ηρώων και χαράζει την πορεία για να βγούν οι αλήθειες στο φώς! Οι αλήθειες που στιγμάτισαν τις ζωές των πρωταγωνιστών 80 χρόνια πριν και που οι προεκτάσεις τους δένουν με μια αδιόρατη κλωστή τις ζωές του Άλεξ και της Έλσας στο σήμερα! Οι χαρακτήρες που γνωρίσαμε στο πρώτο μέρος της Τριλογίας συμπληρώνουν την υπόσταση τους σε αυτό το δεύτερο βιβλίο με τρόπο μαγικό για να μας φανερώσουν τα μύχια της ψυχής τους! Οι περιγραφές των εικόνων και των συναισθημάτων έντονες, ζωντανές και γρήγορες! Ο λόγος πλούσιος και τόσο άμεσος σε παρασέρνει σαν επιβάτη σε πρώτη θεση στο Ταξίδι στην Καππαδοκία, στον Πόντο και στην Σμύρνη! Το ταίριασμα των Ιστορικών στοιχείων με την πλοκή είναι μοναδικό! Όχι μόνο δεν κουράζει αλλά η κάθε εμφάνιση της Ιστορίας στην ροή της μυθοπλασίας είναι τόσο δεμένη και σχετική που σε βάζει με τρόπο ιδιαίτερο στο πως η ζωή ας πούμε του Ομέρ ή του Μποδοσάκη πήρε το δρόμο που δεν επέλεξαν! Με το ίδιο ιδιαίτερο τρόπο δεμένα με μια εκπληκτική συνοχή εμφανίζονται μέσα στο βιβλίο τα δεκάδες ιστορικά και πολιτιστικά μνημεία της αλησμόνητης Καππαδοκίας ή του μαρτυρικού Πόντου! Για να γραφεί αυτό το βιβλίο ξοδεύτηκε προφανώς πολύς χρόνος σε έρευνα αλλά κυρίως σε κατάθεση ψυχής! Ένα μεγαλειώδες λογοτέχνημα παίρνει σάρκα και οστά μέσα στις σελίδες του βιβλίου! Ακολουθείστε την έκσταση του και νιώστε την μαγεία του, μέχρι να έρθει η στιγμή να ολοκληρωθεί το τρίτο κομμάτι του, που θα συμπληρώσει αυτόν τον υπέροχο καμβά της ιστορίας μας!

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Το ακολουθούν	6
Το έχουν	43
Το θέλουν	6
Αγαπημένο τους	3
Το δανείζουν	0
Το δάνεισαν	0
Το δανείστηκαν	5
Το διάβασαν	30
Το διαβάζουν	1
Το χαρίζουν	0
Το ανταλλάσσουν	1

Θέλετε να λαμβάνετε ενημέρωση από το Bookia;

Βιβλιοπωλεία κοντά μου!