Τζένη Χειλουδάκη. Από το όνομα και μόνο σου έρχονται στο μυαλό πολλά πράγματα. Lifestyle, χλίδα, πασαρέλες, χρήμα, σκάνδαλα, πρόκληση. Η ζωή και οι εμπειρίες της παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον. Κι εκεί λες πως η ζωή η ίδια είναι η καλύτερη συγγραφέας. Θα μπορούσε να είναι προϊόν μυθοπλασίας, αλλά δεν είναι. Από την Αίγλη στην Κρίση, από τον Παράδεισο στην Κόλαση, από την Κορυφή στα Τάρταρα. Ένας φοίνικας που αναγεννάται από τις στάχτες του και έρχεται να δώσει την δική του κατάθεση ψυχής, να χτυπήσει το κατεστημένο, να πει όσα τον πνίγουν, να λυτρωθεί.

Ένα προκλητικό, ευκολοδιάβαστο ανάγνωσμα, που προκαλεί από το βιογραφικό σημείωμα ακόμα. Όσο τρέχουν οι σελίδες, όσο μπαίνεις όλο και πιο βαθιά στην πολυτάραχη ζωή της Τζένης Χειλουδάκη, από τη μια γοητεύεσαι και από την άλλη σκέφτεσαι, στενοχωριέσαι, ζεις την κάθε στιγμή και είναι σαν να έκανες εσύ τα λάθη. Μαθαίνεις από τη ζωή της, ίσως και να αλλάζεις λίγο τη στάση σου στη ζωή και σε όσα σου δόθηκαν απλόχερα και αναθεωρείς. Εκτιμάς τα όσα μόχθησες και τιμάς τους ανθρώπους που στέκονται βράχοι ακλόνητοι δίπλα σου, συνοδοιπόροι.

Ένα πόνημα, που δεν είναι λογοτεχνικό, με λεξιλόγιο ωμό, με αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο. Θίγει πολλά πρόσωπα, ονοματίζει πολλούς, δίνει την εικόνα του lifestyle και του υπερβολικού χρήματος. Μπαίνουμε βαθιά στην εποχή που όλοι νοιάζονταν για το χρήμα, τη δόξα. Την μέγιστη κρίση που υπέστη ο άνθρωπος. Κρίση συναισθηματική, ψυχική. Μια ζωή γεμάτη εθισμούς, χρήμα και σεξ. Μια ζωή που έχει να σου διηγηθεί πολλά.

Χωρίς λογοτεχνικό οίστρο, χωρις προσεγμένο λεξιλόγιο κάτι το οποίο κάποιον λάτρη της λογοτεχνίας και των μυθιστορημάτων ίσως τον ξενίσει στην αρχή, έχοντας συνηθίσει σε διαφορετικά αναγνώσματα. Συνηθίζοντας όμως την χειμαρρώδη γραφή της Χειλουδάκη και τις λέξεις που ίδια πλάθει, το διαβάζεις απνευστί, το ρουφάς και δεν το αφήνεις αν δεν το ολοκληρώσεις. Τρια τέταρτα μου πήρε για να το τελειώσω και στο τέλος να πω: "Τι ωραία που πέρασα". Γλαφυρότατη, σε αναγκάζει να ζήσεις εσύ ο ίδιος μέσα από τις αράδες τα γεγονότα και να γίνεις όχι θεατής, αλλά πρωταγωνιστής και να σκέφτεσαι πως ίσως κι εσύ ο ίδιος να έκανες τα ίδια πράγματα με την Τζένη. Από τις λίγες βιογραφίες που απόλαυσα ιδιαιτέρως διαβάζοντας την. Συγχαρητήρια!