Ένα μεγάλο μέρος της πρόσφατης κριτικής ή ριζοσπαστικής ακαδημαϊκής έρευνας πάνω στα ΜΜΕ επικεντρώθηκε στην εξέταση των τρόπων με τους οποίους το ΜΜΕ (μιντιακό σύστημα) και το περιεχόμενο που αυτό παράγει, συμπληρώνει και ενισχύει την κοινωνική και οικονομική ανισότητα. Μεταξύ άλλων, η έρευνα αυτή εξέτασε τους δομικούς δεσμούς μεταξύ των μεγάλων εταιριών που κυριαρχούν στο μιντιακό σύστημα και στα υψηλότερα επίπεδα της πολιτικής οικονομίας, όπως επίσης εξέτασε και τον τρόπο με τον οποίο οι κώδικες της επαγγελματικής δημοσιογραφίας έχουν προσαρμοστεί στο κυρίαρχο περιβάλλον, κάτι που σημαίνει ότι η επαγγελματική δημοσιογραφία χρησιμεύει όλο και συχνότερα σαν υπηρεσία στενογραφίας των κυβερνώντων. Προέκυψε επίσης μια πολιτιστική κριτική ενάντια στην εμπορική διαχείριση της κουλτούρας, και πιο συγκεκριμένα στον εξευτελισμό της κουλτούρας ως απόρροια της υπερβολικής εμπορευματοποίησης της κοινωνίας, η οποία υπηρετεί το παρόν στάδιο του καπιταλισμού. Στο δε παγκόσμιο επίπεδο, σημαντική έρευνα έχει διεξαχθεί πάνω στην κρίσιμη παράδοση που συνδέει την εμπορική κυριαρχία των ΗΠΑ και της Δύσης πάνω στα παγκόσμια ΜΜΕ με το νεοφιλελεύθερο σχέδιο της Ουάσιγκτον.