Βιβλίο Ανάστροφη ροή
Συγγραφέας Παναγιώτης Ι. Μαργώνης
Κατηγορία Νεοελληνική πεζογραφία - Μυθιστόρημα
Εκδότης Γκοβόστη
Συντάκτης-ρια Κωνσταντίνος Ιωακειμίδης

Το διάβασες;
Πες τη γνώμη σου στο Bookia!
Βαθμολόγησε στο Bookia αυτό το βιβλίο και γενικά τα βιβλία που διαβάζεις!

«Είχε φτάσει μεσημέρι και δε μένανε παρά μόνο δυο ώρες ωσότου να σχολάσουμε. Η βάρδιά μας επίσης, παρόλο το κακό προαίσθημα που με είχε κυριέψει από νωρίς το πρωί, έδειχνε να κυλάει σχετικά ήρεμα. Τρεις - τέσσερις διακομιδές και τίποτα άλλο. Κι' αυτές μάλιστα, όχι κάτι το σοβαρό. Θυμάμαι να κατεβαίνουμε την Πανεπιστήμιου, επιστρέφοντας στο σημείο αναμονής μας που ήταν στον σταθμό πρώτων βοηθειών του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, στην οδού 3ης Σεπτεμβρίου, έπειτα από τη διακομιδή ενός υπέρβαρου ατόμου μετά από πτώση στο μπάνιο. Μέσα στην καμπίνα του ασθενοφόρου επικρατούσε μια ένοχη σιωπή, μόνος παρών ο βραχνός ήχος του κινητήρα. Με τον συνάδελφο χαμένο στις σκέψεις του, χάζευα έξω, παρατηρώντας από το κλειστό παράθυρο την ολοστόλιστη λεωφόρο. Ο συνδυασμός της κατάνυξης των Χριστουγέννων, με τη γενικότερη γιορτινή διάθεση των επερχόμενων ημερών πάντα με συγκινούσαν. Ακόμα κι' ο μουντός, παγερός καιρός εκείνη της ημέρας δεν ήταν σε θέση να μου χαλάσει την πνευματική ανάταση που μου προκαλούσε η γέννηση του Θείου βρέφους.

«Χίλιες δόξες να έχεις Παναγία μου», μονολόγησα ενστικτωδώς − εν μέσω θρησκευτικής έκστασης − όταν επανήλθα κάπως βίαια στην πραγματικότητα από τον αναπάντεχο άκουσμα στον ασύρματο: «Β-17, θα μεταβείτε για επείγον περιστατικό στην οδό Αμφίσσης 24, στα Σεπόλια. Από τις πρώτες πληροφορίες βρέφος έχει υποστεί ανακοπή καρδιάς». Αυτό ήταν. Παγώσαμε. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Μάλιστα ήταν τέτοιο το τραμπάκουλο που πάθαμε, που ποτέ δεν είπαμε στον ασύρματο το καθιερωμένο «ελήφθη». Μόνο ο συνάδελφος ίσα που πρόλαβε να θέσει σε λειτουργία τον φάρο με τη σειρήνα, λίγο πριν χώσει για τα καλά το πόδι του στο γκάζι. Την ήδη μουδιασμένη ατμόσφαιρα που επικρατούσε εντός της καμπίνας, ήρθε να επιβαρύνει περαιτέρω ο άκομψος ήχος της σειρήνας, που βοούσε μανιασμένα».

Τον συγγραφέα δεν τον έχω συναντήσει ποτέ από κοντά αλλά μιλάμε στο διαδίκτυο αρκετό καιρό τώρα. Όταν μου έστειλε το νέο του βιβλίο, μου είπε όταν ολοκληρώσω την ανάγνωσή του να του πω την αλήθεια. Και επειδή κρατώ πάντα τις υποσχέσεις μου θα μιλήσω από καρδιάς για ένα βιβλίο ιδιαίτερο και ξεχωριστό από όλα τα άλλα. Το κεντρικό θέμα του είναι αυτό που μαστίζει τη σύγχρονη κοινωνία. Ο συγγραφέας κέντησε μια ιστορία εντελώς ρεαλιστικά με ωμή γλώσσα και σκληρές εικόνες που αρμόζουν απόλυτα με όλα όσα γίνονται σε αυτό το βιβλίο. Κάποιοι ίσως σοκαριστούν, κάποιοι άλλοι θα ταυτιστούν, σίγουρα όμως κανέναν αναγνώστη το συγκεκριμένο βιβλίο δε θα αφήσει αδιάφορο. Τα μηνύματα που περνάει είναι πολλά. Κρατήστε μόνο αυτό: η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο. Διαβάστε το. Σας το προτείνω.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:

Ιούλης του 2020.

«Μια ακόμα γυναικοκτονία θα συγκλονίσει το πανελλήνιο…

Η Σμαράγδα Λυμπεροπούλου δολοφονείται άγρια από τον σύζυγό της, Ιάκωβο Κεππέ. Ο αναγνώστης θα παρακολουθήσει τα γεγονότα από το τέλος προς την αρχή. Αλλά ποια τελικά είναι η αρχή; Και πότε κάτι έχει τελειώσει; Με ανάστροφη χρονική ροή λοιπόν η τιμωρία και ο άγριος νόμος της φυλακής. Όλα δοσμένα μέσα από μαρτυρίες, ιατρικά ανακοινωθέντα, δημοσιογραφικά ρεπορτάζ, δικαστικές αποφάσεις, καταθέσεις, ακροαματική διαδικασία, την ομολογία και τη σύλληψη. Ρεαλισμός συχνά ωμός… αλλά η υπόθεση ξετυλίγεται, το κουβάρι τελικά τυλίγεται…

Σκοπός του συγγραφέα δεν είναι να αναζητήσει τα βαθύτερα αίτια της αποδόμησης της σημερινής οικογένειας που οδηγεί σε στυγνά εγκλήματα ούτε να δημιουργήσει προβληματισμό για τις σχέσεις των φύλων – τουλάχιστον με την πρώτη προσέγγιση. Μέσα από την ακατέργαστη παρουσίαση των γεγονότων, χωρίς να τα φιλτράρει και κρύβοντας πίσω από αυτά τον παντογνώστη αφηγητή έως το τέλος, επιτυγχάνει μια αληθοφάνεια που θα φέρει τον αναγνώστη πιο κοντά στις απαντήσεις των σκληρών ερωτημάτων που μόνος του θα θέσει στον εαυτό του».