Πως γράφω κριτική; | Είμαι Συγγραφέας | Είμαι Εκδότης | Είμαι Βιβλιοπώλης | Live streaming / Video |
Βιβλίο Μικρή ιστορία της αρχαίας Ελλάδας
Συγγραφέας P. J. Rhodes
Κατηγορία Ιστορικό Δοκίμιο
Εκδότης Πατάκης
Συντάκτης-ρια Λεύκη Σαραντινού
Το διάβασες;
Πες τη γνώμη σου στο Bookia!
Βαθμολόγησε στο Bookia αυτό το βιβλίο και γενικά τα βιβλία που διαβάζεις!
Η, ομολογουμένως, πολύ επιτυχημένη ιδέα της "Μικρής ιστορίας του κόσμου" , την οποία πρώτος συνέλαβε ο σπουδαίος ιστορικός Gombrich , συνεχίζεται με μεγάλη επιτυχία από τις εκδόσεις Πατάκη και μία σειρά ακόμη ικανών ξένων ιστορικών.
Στη "Μικρή ιστορία της αρχαίας Ελλάδας" ο ομότιμος καθηγητής Αρχαίας Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Ντάραμ Rhodes προβαίνει σε μία σύντομη, αλλά και πλήρη επισκόπηση της αρχαίας ελληνικής ιστορίας.
Το βιβλίο αποτελεί την καλύτερη πρόταση για όποιον θέλει μία πρώτη επαφή με την αρχαιοελληνική ιστορία χωρίς να υπεισέλθει σε πολλές και κουραστικές λεπτομέρειες. Παρά το μικρός της μέγεθος, όμως, η ιστορία αυτή, κατά βάση πολιτική, δεν αφήνει απέξω και την κοινωνική ιστορία και την ιστορία της καθημερινότητας.
Ο Rhodes ξεκινά την επισκόπηση της αρχαιοελληνικής ιστορίας από την αρχαϊκή εποχή, συνεχίζει με την κλασική Ελλάδα και κατόπιν με την ελληνιστική, φτάνοντας ως τη ρωμαϊκή κατάκτηση της Ελλάδας.
Αφιερώνει πολλά επιμέρους κεφάλαια στον ελληνισμό της Δύσης, στη Σπάρτη, στην Κόρινθο, την Περσία, τη Θήβα, την Ήπειρο και, φυσικά, την Αθήνα, μία πόλη η οποία αναπόφευκτα πρωταγωνιστεί σε πολλές από τις σελίδες του βιβλίου. Αναλύει διεξοδικά το δημοκρατικό πολίτευμα και τον τρόπο λειτουργίας του, αλλά και το στρατοκρατικό καθεστώς της Σπάρτης.
Σε ό,τι αφορά τον Μέγα Αλέξανδρο, ο Rhodes δε διστάζει να προβεί σε κρίσεις για το έργο και τις κατακτήσεις του και, σχετικά με τη δολοφονία του πατέρα του τού Φιλίππου, καταλήγει ότι μάλλον δε θα μάθουμε ποτέ τον ένοχο, ο οποίος θα μπορούσε φυσικά να είναι ο ίδιος ο Μέγας Αλέξανδρος και η Ολυμπιάδα, η μητέρα του.
Επίσης, σε ό,τι αφορά την πολύ διαδεδομένη αντίληψη ότι οι αρχαίοι Έλληνες παρασιτούσαν αντί να εργάζονται, διατρανώνει τη δική του, λέγοντάς μας ότι η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση: οι Αθηναίοι πολίτες εργάζονταν, αλλά αν δεν είχαν τις γυναίκες, τους δούλους και τα παιδιά τους να κάνουν μέρος της εργασίας τους για αυτούς, δεν θα είχαν τον χρόνο να ασχολούνται τόσο πολύ με τα κοινά, όπως πράγματι έκαναν.
Αξίζει, τέλος, να σημειωθεί, ότι σε κάθε κεφάλαιο ο συγγραφέας παραθέτει αναλυτικά τις πηγές της εποχής που έχουν διασωθεί.
Εν κατακλείδι, η Μικρή ιστορία της αρχαίας Ελλάδας μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως οδηγός για την αρχαία Ελλάδα στον οποίο θα μπορούμε να ανατρέχουμε ακόμη και αφού τον διαβάσουμε.
«Ο Αλέξανδρος ήταν Μακεδόνας, θεωρούνταν απόγονος μυθικών ηρώων και είχε λάβει ελληνική παιδεία- μεταξύ άλλων, από τον Αριστοτέλη. Για τους Μακεδόνες, ο πόλεμος αυτός ήταν κατακτητικός πόλεμος. Για τους Έλληνες γενικότερα, αποτελούσε πράξη εκδίκησης για την περίοδο 480-479 και εξυπηρετούσε τους πάντες ο παραλληλισμός με τον Τρωικό Πόλεμο{…} Ο Αλέξανδρος ήταν άνθρωπος που ωθούνταν από ισχυρές παρορμήσεις και επιδίωκε με ζήλο να ανταποκρίνεται διαρκώς σε νέες προκλήσεις».