Οι 12 διαφορετικές υποθέσεις (3 για τον κάθε συγγραφέα) δεν έχουν πάντα happy end και νομίζω πως αυτό είναι και το σωστό, καθώς η ζωή από την οποία πηγάζουν οι καλύτερες ιστορίες, εμπνέει τόσο με το ρομαντισμό όσο και τον ρεαλισμό της. Δε γίνεται κουβέντα μόνο για το θεσμό του γάμου, αλλά αναφέρονται πολύ σημαντικά θέματα στις σελίδες... Για παράδειγμα, θίγεται το θέμα της αυτοκτονίας, όταν αντιμετωπίζεις μια θανατηφόρα ασθένεια (μην έχοντας πολύ χρόνο ζωής ή όταν θες εσύ να’χεις τον τελευταίο λόγο στο πώς θα πεθάνεις).

Περισσότερα εδώ: http://bookniagr.blogspot.gr/2017/03/blog-post_352.html

4 συγγραφείς,12 διηγήματα(3 από τον καθένα) για έναν οίκο νυφικών,τον ιδιοκτήτη του,την πιστή και αφοσιωμένη συνεργάτιδα του και 12 επίδοξες νύφες.12 διηγήματα όπου παρακολουθώντας την προετοιμασία του νυφικού για την καθεμία νύφη ξεχωριστά ''παρακολουθούμε'' και τις σκέψεις,σχέσεις,αισθήματα,πάθη λάθη...τους!!!Επιλογές που πληγώνουν,λυτρώνουν...αποφάσεις που χαράζουν πορεία ζωής.Πολλά τα μηνύματα για την οικογένεια,τη φιλία,τη μοναξιά,τη συντροφικότητα ακόμα και το θάνατο.Η κάθε ιστορία και νύφη ξεχωριστή,τις αγάπησα όλες και περισσότερο το.....συνδετικό τους κρίκο τον ιδιοκτήτη Ιάκωβο και τη συνεργάτιδα του Τούλα στους οποίους ο κάθε ένας συγγραφέας πρόσθεσε τη δική του....πινελιά!!;Και μια απορία μου:Άραγε ποιο νυφικό ετοιμάζεται για την Τούλα???

ευχάρίστο με έξυπνους διαλόγους!!! περνάει αλήθειες και μυνήματα που διδάσκουν!!!

Τι είναι ο Οίκος... νυφικών; Μια υπέροχη συλλογή εκλεκτών διηγημάτων. Ένα αποθετήριο γυναικείων κυρίως ψυχών που αποζητούν τη λύτρωση και να εξωτερικεύσουν τα βάσανά τους με αφορμή την πιο χαρμόσυνη, τυπική ή στραβή μέρα της ζωής τους, την ημέρα του γάμου τους. Γυναίκες και άντρες, οι μεταξύ τους ποικιλόμορφες σχέσεις τον 21ο αιώνα. Ένα καλειδοσκόπιο χαρακτήρων, ανθρώπων οικείων, καθημερινών, συνηθισμένων, διπλανών μας. Ένα επιτυχημένο πείραμα. Όλα αυτά μαζί συγκροτούν την πιο επιτυχημένη και ολοκληρωμένη, ενιαία, ποικίλη συλλογή διηγημάτων που έχω διαβάσει ως τώρα. Ιστορίες που θα σας συγκινήσουν, θα σας καθηλώσουν, θα σας κάνουν να πλάσετε όνειρα και να μισήσετε όσους και όσες τα εμποδίζουν.

Ο Οίκος... νυφικών αποτελείται από δώδεκα διηγήματα που έγραψαν οι Χρήστος Αναστασόπουλος, Άνα (εκ του Αναστασία) Ζάχαρη, Θεώνη Μπριλή, Εύη Ρούτουλα (από τρία ο καθένας) και δώδεκα αντίστοιχα νυφικά που εμπνεύστηκαν από τις μικρές ιστορίες μεγάλα ονόματα του styling και της μόδας, όπως Νίκος και Τάκης, Άννα Καψάλη, Χρήστος Ανδριόπουλος, D-Fine κ. ά. Το σύνολο είναι άρτια δομημένο, οι ιστορίες είναι μικρές αλλά με πολλά νοήματα και μεγάλες αλήθειες, είναι αστείες και σοβαρές, ρομαντικές και σκληρές, αληθινές και ωμές.

Αυτό που λάτρεψα στη συλλογή είναι οι βασικοί χαρακτήρες που εργάζονται στον οίκο νυφικών, ο μόδιστρος Ιάκωβος και το δεξί του χέρι, η Τούλα. Δύο αντίθετοι άνθρωποι, που αγαπάνε ο ένας τον άλλον και γερνάνε μαζί, γκρινιάζουν και φλυαρούν, ο Ιάκωβος ατακάρει και σολάρει συνέχεια, η Τούλα έχει ξεμείνει στο ράφι. Εμφανίζονται στα διηγήματα για να προβάρουν τις πελάτισσες, των οποίων τα εσώψυχα ακούει κυρίως η Τούλα, και καθώς προχωράει η συλλογή και αφήνεις τα διηγήματα ένα ένα πίσω σου αυτοί οι χαρακτήρες εξελίσσονται και αλλάζουν τμηματικά τη ζωή τους με κάποιες ανατροπές! Δηλαδή δε διαβάζουμε μόνο για τις ιστορίες των νυφών που έρχονται στο ατελιέ αλλά ανάμεσά τους και γύρω τους, οι δυο υπέροχοι ενορχηστρωτές βλέπουν και τη δική τους ζωή να αλλάζει σταδιακά έτσι όπως τα φέρνει η τύχη! Μου άρεσε πάρα πολύ που ο κάθε συγγγραφέας έγραψε τρία διαφορετικά διηγήματα και μέσα από τη δική του εκάστοτε ιστορία εξελισσόταν και η ιστορία του Ιακώβου και της Τούλας, οι οποίοι επιπλέον δε με ξένισαν όταν τους περιελάμβανε και άλλος συγγραφέας! Παρέμεναν με τα ίδια πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, το ίδιο λεξιλόγιο, την ίδια συμπεριφορά. Αυτό θέλει αυστηρή και γερή ενορχήστρωση και αετίσιο συντονιστικό μάτι!

Αγαπημένη νύφη σίγουρα η Αλίντα Μπέντι, γιατί τον σαρκασμό της, τη δύναμη να αντιμετωπίσει ό,τι έζησε και το φινάλε με συνεπήραν και με συγκίνησαν βαθύτατα, αν και ενίσταμαι ότι το τέλος ήταν πολύ σύντομο και απότομο. Θα μπορούσε κάλλιστα να αναπτυχθεί ακόμη περισσότερο και να ζήσουμε κάποια πράγματα μέσα από τα μάτια της Αλίντα, ώστε να ξεκουνηθεί ολοκληρωτικά ο εσωτερικός μας εγωισμός και να κοιτάξουμε διαφορετικά κάποια πράγματα που για ορισμένους δεν είναι δεδομένα. Η μαγκιά της μου θύμισε Μαλβίνα Κάραλη και η ιστορία της με τον Ιάκωβο δύσκολο να γίνει πραγματική αλλά όχι ανέφικτο!

Θα μπορούσα να αναφερθώ διεξοδικά σε καθένα από τα διηγήματα της συλλογής, γιατί μου γέννησαν και διαφορετικά αισθήματα: από απλό ενδιαφέρον μέχρι αγωνία, από χαμόγελο μέχρι γέλιο, από δάκρυ μέχρι κλάμα. Δε νομίζω όμως ότι θα βοηθούσε σε κάτι αυτό. Είναι τόσες πολλές και τόσο διαφορετικές οι ιστορίες της συλλογής που σίγουρα κάποια θα αγαπήσετε, κάποια θα ξεχωρίσετε, με κάποια θα ταυτιστείτε, κάποια θα απωθήσετε στη μνήμη σας. Με χαρά μου, επειδή γνωρίζω τους συγγραφείς, ξεχώρισα τις αρετές των υπέροχων φίλων μου μέσα από τα κείμενά τους: ο στακάτος, πλούσιος σε λεξιλόγιο, γεμάτος αισθήματα, ευγένεια και ανθρωπιά Χρήστος, η ταξιδεμένη, ρεαλίστρια Εύη (καθημερινές ιστορίες ανθρώπων που ζουν είτε σε άλλη χώρα είτε στον κόσμο τους), η ρομαντική Θεώνη (τα πιο χιουμοριστικά και ερωτικά κείμενα της συλλογής) και η ανυπέρβλητη Άνα (με τις σκοτεινές και ανατρεπτικές της αφηγήσεις, ένα λάλον ύδωρ που ψάχνει μεγαλύτερο σκεύος να χυθεί).

Και κάτι τελευταίο: δεν ξέρω κατά πόσο θα το προσέξουν οι αναγνώστες και κατά πόσο θα ενδιαφερθούν να το σημειώσουν στο μυαλό τους αλλά θα επισημάνω κάτι που ένιωσα διαβάζοντας αυτήν την υπέροχη συλλογή. Μαζί με μένα φυλλομετρούσε τα διηγήματα και η μοναξιά. Φορούσε το πιο σκοτεινό ρούχο που της έραψε η πίκρα και κρατούσε στα χέρια της το βιβλίο. Παντού διάχυτη η αγωνία του ανθρώπου για μια συντροφιά, μια παρέα, κάποιον να μοιραστεί την καθημερινότητά του. Όχι για το σεξ και τη σχέση αυτή καθαυτή αλλά για τη ρημάδα τη ρουτίνα, που είναι ανυπόφορη όταν μιλάς στον ίδιο άψυχο τοίχο κάθε πρωί, τον τοίχο που σε προστατεύει από τον έξω κόσμο αλλά όχι από τον μέσα. Χωρίς να καταντά μελό κανένα διήγημα, χωρίς πουθενά να τονίζεται με μαύρο χρώμα αυτή η αίσθηση (αντιθέτως, τα διηγήματα είναι σκαμπρόζικα, σουρεαλιστικά, αληθοφανή, αισιόδοξα με ευχάριστο ή μη αναμενόμενο τέλος), αποκόμισα αυτήν την εντύπωση, ειδικά στην αφήγηση του Ιακώβου και της Τούλας, με τα πολλά κοινωνικά μηνύματα που περνά κυρίως ο Χρήστος υποδόρια.

Πέρα από αυτό, τη συλλογή τη συνιστώ ανεπιφύλακτα για να ταξιδέψετε στις ιστορίες γυναικών που φτάσαν στην πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής τους, είτε τις οδήγησαν εκεί η αγάπη και ο έρωτας είτε το πρέπει. Θα αγαπήσετε τα κείμενα, θα ταξιδέψετε νοερά, θα ζηλέψετε τα υπέροχα ρούχα των σχεδιαστών και στις τελευταίες σελίδες, όπου ο Χρήστος Αναστασόπουλος παραθέτει γυμνά σώματα, μπορούν οι αναγνώστριες να σχεδιάσουν το δικό τους νυφικό! Τέλος, να επισημάνω ότι τα έσοδα του βιβλίου θα πάνε σε φιλανθρωπικούς σκοπούς.