Βιβλίο Κι όμως επέζησα...
Συγγραφέας Λιλή Χελιώτη
Κατηγορία Κοινωνικό μυθιστόρημα
Εκδότης Συμπαντικές Διαδρομές
Συντάκτης-ρια Ανδρέας Καπανδρέου

Το διάβασες;
Πες τη γνώμη σου στο Bookia!
Βαθμολόγησε στο Bookia αυτό το βιβλίο και γενικά τα βιβλία που διαβάζεις!

Είναι πολλοί αυτοί που θεωρούν ότι η προσωπική τους ιστορία είναι τόσο ενδιαφέρουσα ώστε αξίζει να γραφτεί σε βιβλίο. Κάποιους, όντως τα βιώματα  τους είναι τόσο ξεχωριστά που μπορεί να γίνουν ένα ενδιαφέρον βιογραφικό αφήγημα ενώ κάποιοι άλλοι απλά έχουν απλά την ψευδαίσθηση ότι αφού τα περιστατικά που τους συνέβησαν είναι ενδιαφέροντα για τους ίδιους, τότε θα είναι και για τους άλλους.

Δεν αρκούν βέβαια τα βιογραφικά συμβάντα από μόνα τους αλλά χρειάζεται και ο κατάλληλος τρόπος να τα αποτυπώσει κάποιος στο χαρτί ώστε αυτά να είναι ελκυστικά προς τον αναγνώστη. 

Ο συνδυασμός αυτός (ενδιαφέρουσα και καλογραμμένη ιστορία) υπάρχει στο αυτοβιογραφικό βιβλίο της Λιλής Χελιώτη «Κι όμως επέζησα…»
(εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές, 2013).

Στο βιβλίο αυτό η συγγραφέας τολμά να εκτεθεί η ίδια και να εκθέσει τους πιο κοντινούς της ανθρώπους μοιράζοντας μαζί μας τις τραυματικές παιδικές της εμπειρίες. Η αφήγηση δίνει την εντύπωση ότι βγαίνει αβίαστα από μέσα της και έρχεται να καλύψει την ανάγκη της να μοιραστεί με τον κόσμο την ιστορία της, να δημοσιοποιήσει τον πόνο της και να εκθέσει τις πληγές της. Ο αναγνώστης αισθάνεται ότι η συγκεκριμένη συγγραφική πράξη της Λιλής Χελιώτη είναι το βάλσαμο που επουλώνει τις παιδικές πληγές και εξορκίζει τους δαίμονές της.

Το βιβλίο δίνει επίσης την εντύπωση ότι λειτουργεί και σαν μήνυμα καλά κλεισμένο σε μπουκάλι και ριγμένο στον ωκεανό της ζωής με δυνητικούς παραλήπτες πρόσωπα από την παιδική ηλικία της συγγραφέως. Και η ίδια δείχνει να αντιλαμβάνεται πως το μήνυμα της είναι πολύ δύσκολο – μέχρι και αδύνατο -  να φτάσει σε όλους τους παραλήπτες, θα την έκανε πάντως πολύ χαρούμενη αν αυτό κατέληγε στα χέρια της παιδικής της φίλης Δόξας.

Η ιστορία μας μεταφέρει στην Αθήνα της δεκαετίας του 50 όπου ένα κοριτσάκι μεγαλώνει έχοντας να αντιμετωπίσει την αντιπαλότητα των οικογενειών των δύο του γονέων αλλά και τις αντιλήψεις και τις νοοτροπίες της εποχής. Η μικρή Λίνα της ιστορίας  έχει επίσης την ατυχία να βρεθεί αντιμέτωπη με  δύστροπα (και ψυχολογικά επικίνδυνα – είμαι σίγουρος ότι  θα αποφαινόταν κάποιος ειδικός) άτομα. Δύο κόσμοι εντελώς διαφορετικοί, οι οποίοι συνυπάρχουν στην Αθήνα της ίδιας εποχής, συγκρούονται και διεκδικούν τη μικρή Λίνα. Ο ένας είναι ο κόσμος της ανιδιοτελούς αγάπης, της ζεστασιάς, της πραγματικής φιλίας, των ευχάριστων στιγμών και αναμνήσεων και ο άλλος ο κόσμος της βίας, του μίσους, της εκμετάλλευσης, της μιζέριας και της ιδιοτέλειας.

Στα ατού του βιβλίου είναι τα δυνατά συναισθήματα που η συγγραφέας καταφέρνει να μεταφέρει στον αναγνώστη προκαλώντας του συγκίνηση. Το βιβλίο είναι καλογραμμένο και η ιστορία κρατά τον αναγνώστη μέχρι τέλους κάνοντας τον να συμπάσχει με την μικρή πρωταγωνίστρια.  

Η μικρή Λίνα (Λιλή Χελιώτη) πέρασε πολλά στη ζωή της. Κι όμως επέζησε… Και δηλώνει παρούσα με αυτό το βιβλίο μέσα από το οποίο μας δίνει μνήματα αγάπης, συγχώρεσης αλλά και πίστης στη ζωή.

Το αυτοβιογραφικό «Κι όμως επέζησα…» είναι το πρώτο βιβλίο της Λιλής Χελιώτη. Η συγγραφέας φαίνεται πάντως να εμπνέεται από τα σενάρια της πραγματικής ζωής αφού μετά από το βιβλίο στο οποίο αναφερόμαστε ακολούθησαν τα μυθιστορήματα «Όταν εκείνη ζωγράφιζε το φως» (Συμπαντικές Διαδρομές, 2015) και «Φυγή» (Συμπαντικές Διαδρομές, 2016), τα οποία επίσης είναι βασισμένα σε πραγματικά γεγονότα.

Από το οπισθόφυλλο:

Η Λίνα ήταν μικρή ακόμα, με την αθωότητα να λάμπει στο πρόσωπό της, όταν προσπαθούσε να γεμίσει την καρδιά της με αγάπη για όλους. Κατάλαβε άραγε πως κάποιοι άνθρωποι προσπάθησαν να την αλλάξουν; Έμαθε να τους μισεί; Θέλησε να τους βλάψει; Προσπάθησε να τους εκδικηθεί; Ο πόνος που της προκάλεσαν κατάφερε τελικά να την αλλάξει;

Μπορεί να στέκεται δίπλα σου αυτή τη στιγμή, να κοιταχτείτε και να μην ανταλλάξετε ούτε μια κουβέντα. Όμως θέλει να σου πει την ιστορία της. Πιθανώς να μην τολμήσει να σου μιλήσει, αλλά νιώθει την ανάγκη να την μοιραστείτε και ίσως κάποτε να μοιραστείς κι εσύ τη δική σου ιστορία μαζί της...