Γράφει: Πόπη Ξοφάκη

Ολόκληρο το φωτορεπορτάζ σε άλμπουμ τού Facebook.
Το βιβλίο «Ολέθρια σχέση» (Bookia).
Η συγγραφέας Ελένη Βαηνά.
Οι εκδόσεις Διόπτρα.

Οι εκδόσεις Διόπτρα και τα Public παρουσίασαν στην αίθουσα εκδηλώσεων του βιβλιοπωλείου, το βιβλίο της Ελένης Βαηνά, «Ολέθρια σχέση».

Για το βιβλίο μίλησαν:

- Βίκυ Χαντζή, δημοσιογράφος.
- Σωκράτης Αλαφούζος, ηθοποιός και σκηνοθέτης.

Την παρουσίαση συντόνισε η δημιουργός και διαχειρίστρια της βιβλιοφιλικής ομάδας «Βιβλίο - Παρουσιάσεις - Κριτικές», Γιούλη Τσακάλου.

Πριν την έναρξη της παρουσίασης, η συγγραφέας, άλλοι συγγραφείς, βιβλιοκριτικοί και αναγνώστες που παρευρίσκονταν, μίλησαν στην κάμερα του BookiaTV! για το βιβλίο, το ζήτημα που θίγει καθώς και για την ίδια τη συγγραφέα. Το κεντρικό θέμα του βιβλίου είναι πολύ κοινό, απασχολεί ίσως κάθε σπίτι, είναι μία σύγχρονη κοινωνική ιστορία για τις σχέσεις, τις συγκρούσεις, τη μάχη που πρέπει να δίνουν τα ζευγάρια αλλά και η συμπεριφορά όταν μία σχέση φτάσει στο τελικό στάδιο, με κύρια μέριμνα την προστασία και το σεβασμό των παιδιών. Έτσι, όλοι είχαν κάτι σημαντικό να πουν, και να καταθέσουν τη δική του εμπειρία ή την εμπειρία κοντινών τους προσώπων. Αυτές τις μικρές αλλά ουσιαστικές συζητήσεις θα τις βρείτε στην αρχή του βίντεο που συνοδεύει το ρεπορτάζ.

«Η Ελένη Βαηνά είναι ένας άνθρωπος που δεν σταματάει ποτέ», είπε η κα Αλεξάνδρα Αυγερινού-Παπαδοπούλου, υπεύθυνη επικοινωνίας των εκδόσεων Διόπτρα, ανοίγοντας την παρουσίαση. Η κα Αυγερινού-Παπαδοπούλου μίλησε εγκωμιαστικά για τη συγγραφέα και αναφέρθηκε αναλυτικά στο πλούσιο βιογραφικό της και συνέχισε επισημαίνοντας, «Δεν αφήνει τίποτα στη τύχη. Η παιδεία φτιάχνει ανθρώπους, όπως λέει και η ίδια στο βιβλίο. Θέλει να γίνεται καλύτερη κάθε μέρα και σαν εκδοτικός οίκος μας αρέσει αυτό διότι έτσι γίνονται και τα... βιβλία της καλύτερα». Πριν δώσει το λόγο στη συγγραφέα κα Βαηνά, ευχαρίστησε όλους τους παρευρισκόμενους και το Public για τη φιλοξενία.

«Είμαι βαθύτατα συγκινημένη που είστε όλοι κοντά μου σήμερα», είπε η συγγραφέας κα Βαηνά παίρνοντας το λόγο και συνέχισε, «Το αναγνωστικό κοινό υποδέχτηκε θερμά το βιβλίο και οι πρώτες κριτικές είναι ενθουσιώδεις. Ομολογώ ότι όταν έγραφα το βιβλίο δεν φανταζόμουν τις εντυπώσεις που θα προκαλούσε στους αναγνώστες και δεν περίμενα αυτή την ζεστή ανταπόκριση. Όσοι έχουν διαβάσει το βιβλίο το αγκάλιασαν και το αγάπησαν».

Κλείνοντας τη σύντομη εισαγωγή, η κα Βαηνά ευχαρίστησε έναν έναν τους ομιλητές της που της έκαναν τη τιμή να βρίσκονται δίπλα της. Ευχαρίστησε τον εκδότη της, «Ο οποίος εξέδωσε το βιβλίο και είμαι εδώ σήμερα δίνοντάς μου ένα βήμα για να καταθέσω τη ψυχή μου. Αυτά τα βιβλία δεν είναι μόνο η γνώμη μου, είναι οι εμπειρίες μου. Είναι το απόσταγμα της ζωής μου. Είναι αυτό που θα αφήσω παρακαταθήκη και προίκα στα παιδιά μου. Τίποτα άλλο δεν είναι σημαντικό για εμένα όσο αυτά τα γραπτά. Άλλωστε μόνο αυτά μένουν!».

Η κα Γιούλη Τσακάλου ως συντονίστρια της παρουσίασης, μίλησε αρχικά για τη συγγραφέα για την οποία όπως είπε, «δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις». Καλωσόρισε και ευχαρίστησε όλους όσους παρευρίσκονταν στην υποδοχή του νέου της βιβλίου και συνέχισε, «Είναι πολυγραφότατη, μετρά ήδη πέντε βιβλία στο ενεργητικό της». Η συντονίστρια έκανε μια περιεκτική παρουσίαση του συγγραφικού έργου της κας Βαηνά και πριν δώσει το λόγο στη δημοσιογράφο κα Βίκυ Χαντζή συμπλήρωσε, «Η κα Βαηνά χειρίζεται άψογα το λόγο εισάγοντας από τη πρώτη στιγμή τον αναγνώστη σ' ένα υπέροχο ταξίδι».

«Μου φαίνεται σαν χτες που βρισκόμασταν πάλι σ' ένα τέτοιο τραπέζι Ελένη», είπε η κα Βίκυ Χαντζή απευθυνόμενη στη συγγραφέα, «Πέρυσι, τέτοια εποχή, με το εκπληκτικό δίδυμο της Διόπτρα, τον Κωνσταντίνο και την Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου και μιλούσαμε για το Κιλελέρ και τη μετανάστευση των νέων στην Αμερική. Βρεθήκαμε πάλι εδώ για να παρουσιάσουμε το πέμπτο νέο βιβλίο της Ελένης. Αυτό που θαυμάζω πάρα πολύ στην Ελένη είναι το γεγονός ότι δεν εφησυχάζει. Με το που κατακτά ένα στόχο, βάζει πλώρη αμέσως για τον επόμενο χωρίς δικαιολογίες, άλλοθι και κανένα περιορισμό. Αυτό πραγματικά στην εποχή μας θα μπορούσε να δίνεται και σαν μήνυμα».

Η κα Χαντζή στη συνέχεια έκανε μία περιεκτική παρουσίαση της ιστορίας του βιβλίου σκιαγραφώντας τους βασικούς ήρωες, «Διαβάζοντας κάποιος το βιβλίο, ταυτίζεται με αυτό, τον συνεπαίρνει. Γέλασα, θύμωσα, πικράθηκα πολύ... Γέλασα, με τις κωμικοτραγικές καταστάσεις... Γλαφυροί διάλογοι από την συγγραφέα... Θύμωσα, διαπιστώνοντας για άλλη μια φορά ότι ένα παιδί ήρθε στο κόσμο για να λύσει τα κενά που είχαν δύο άνθρωποι. Τι ψευδαίσθηση! Τα παιδιά λειτουργούν σαν μεγεθυντικοί φακοί. Φέρνουν χαρά στη χαρά και δυστυχία στη δυστυχία. Πικράθηκα όταν έμαθα από την Ελένη ότι τα περισσότερα γεγονότα μέσα στο βιβλίο είναι αληθινά. Ο βασικός ήρωας υπάρχει και μακάρι να μου δινόταν η ευκαιρία να τον γνωρίσω αλλά σέβομαι το συγγραφικό απόρρητο που δεσμεύει την Ελένη. Σύμφωνα με την έρευνα που έκανα, περίπου τριάντα πέντε χιλιάδες, ίσως και περισσότεροι, είναι οι μπαμπάδες στη χώρα μας που δεν βλέπουν τα παιδιά τους ή τα βλέπουν σπάνια εξαιτίας της δικαστικής διαμάχης με τη μαμά... Διαβάζοντας ο αναγνώστης προβληματίζεται από ερωτήματα που του δημιουργούνται και τα οποία απαντώνται με έμμεσο τρόπο από το βασικό ήρωα ο οποίος σε μια περίοδο αυτογνωσίας συνειδητοποιεί τη πηγή των λαθών και επιλογών που έκανε στη ζωή του».

Μιας και η ιστορία είναι αληθινή και δεν βασίζεται απλώς σε αληθινά γεγονότα, η δημοσιογράφος ρώτησε τη συγγραφέα για την έκβαση της πραγματικής ιστορίας, για το αν ο πρωταγωνιστής της κατάφερε τελικά να βλέπει το παιδί του, αν ευτύχησε και αν προχώρησε τελικά στη ζωή του. Η κα Βαηνά απάντησε με διακριτικό τρόπο ενημερώνοντας ότι ο πρωταγωνιστής πατέρας της ιστορίας, έχει μεν ισορροπήσει αλλά η σχέση του με την πρώην σύζυγό του εξακολουθεί να είναι τεταμένη και η επαφή με το παιδί του όχι όπως θα ήθελε ο ίδιος.

Πως όμως αποφάσισε η συγγραφέας να καταγράψει λογοτεχνικά αυτήν την αληθινή ιστορία; «Το έναυσμα και η αφορμή ήταν ένα τηλεφώνημα», είπε. Καθώς συζητούσε με τον αληθινό πρωταγωνιστή, έγινε άθελά της αυτήκοος μάρτυρας μιας τηλεφωνικής συνομιλίας με το παιδί του, έχοντας ως υποβολέα τη μητέρα του που ακουγόταν καθαρά στο τηλέφωνο, περισσότερο και από το ίδιο το παιδί, υπαγορεύοντας και επιβάλλοντας στο παιδί μία έντονα αρνητική στάση προς τον πατέρα του. Άθελά της η κα Βαηνά, θύμωσε. Όπως είπε, αυτή ήταν μία πολύ ευαίσθητη στιγμή διότι όντας και η ίδια διαζευγμένη με παιδιά, σε καμία περίπτωση δεν σκέφθηκε να στερήσει την επικοινωνία των παιδιών της με το πατέρα τους. Εξέφρασε δε την άποψη ότι η παρουσία του πατέρα και της μητέρας είναι ότι πιο σημαντικό και απαραίτητο στη ζωή των παιδιών.

«Έπρεπε να καταπιαστώ με αυτό το θέμα για έναν σημαντικό λόγο. Δυστυχώς τα διαζύγια αυξάνονται με ιλιγγιώδη ρυθμό, οι δυσκολίες της καθημερινότητας συντελούν αρνητικά στα ζευγάρια ώστε πολλά από αυτά να μην τα καταφέρνουν στο τέλος. Το σημαντικό είναι να παραμείνουν πολιτισμένοι, να παραμερίσουν τον εγωισμό τους, να υπερισχύει το καλό, όχι μόνο το δικό τους αλλά κυρίως των παιδιών τους».

Ο κος Σωκράτης Αλαφούζος, πριν την ανάγνωση αποσπασμάτων από το βιβλίο, μίλησε για το ζήτημα που θίγει το βιβλίο και κατέθεσε την προσωπική του εμπειρία, «Με εξέπληξε που μπόρεσε μία γυναίκα να γράψει ένα τέτοιο βιβλίο. Είναι εξαιρετικό, γιατί μόνο μία γυναίκα έχει τη ματιά του παρατηρητή, όπως την έχει και η Ελένη στο βιβλίο, να καταγράψει καταστάσεις και συναισθήματα που δεν είναι εύκολο να αποτυπώσει ένας άντρας διότι ενδεχομένως ένας άντρας να είναι θυμωμένος. Οι στιγμές που κατέγραψε η Ελένη με άγγιξαν γιατί είμαι και εγώ διαζευγμένος πατέρας. Στη διαδικασία του χωρισμού πολλές φορές βγάζουμε θυμό με όλα αυτά που συμβαίνουν και κυρίως με τον εαυτό μας. Στη σχέση μας, συνήθως βρίσκουμε τους κατάλληλους ανθρώπους για να μας δώσουν τα συναισθήματα και τα σενάρια που εμείς επιθυμούμε. Λόγω επαγγέλματος νομίζω ότι έχω βρει την κατάλληλη φράση, "κάνουμε το καλύτερο casting στη σχέση μας"». Ο ηθοποιός κατέληξε συμπεραίνοντας ότι, «Το σημαντικό είναι, μέσα από το βιβλίο, να γυρίσουμε λίγο στον εαυτό μας και να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε εμείς για μας. Τι μπορούμε ν' αλλάξουμε εμείς στον εαυτό μας. Γιατί, για να σταματήσουμε να έχουμε εμείς αυτούς τους ανθρώπους στη ζωή μας πρέπει ν' αλλάξουμε εμείς πρώτα. Μόνο μέσα από τη δική μας αλλαγή και δυστυχώς οι αλλαγές έρχονται μέσα από δύσκολες καταστάσεις».

Ο κος Αλαφούζος διάβασε ένα απόσπασμα από το βιβλίο όπως επανέλαβε και αργότερα, ενδιάμεσα στις ομιλίες. Αξιοποίησε το υποκριτικό του ταλέντο και δραματοποίησε την αφήγηση τόσο ώστε να παραμείνει σε ρεαλιστικό επίπεδο, χωρίς υπερβολές.

«Όλες αυτές οι καταστάσεις τις κουβαλάμε μαζί μας γιατί δεν ελευθερώνουμε το θυμό», είπε η κα Χαντζή ως διαζευγμένη γυναίκα που βίωσε ανάλογες καταστάσεις, και συνέχισε, «Μέσα μας δεν κάνουμε χώρο για το καινούργιο. Προσωπικά, μία διαπίστωση που έκανα ήταν λυτρωτική. Αυτός ο άνθρωπος που ήρθε στη ζωή μου, ήταν ο μεγαλύτερος δάσκαλος. Ήρθε και μου έδειξε κατάματα ποια είμαι και ποια εικόνα έχω για τον εαυτό μου. Και γι' αυτό θύμωνα, τον κατηγορούσα. Κι όμως, τον εαυτό μας κατηγορούμε και δεν τον αντέχουμε. Δεν αντέχουμε να τον βλέπουμε στο πρόσωπο του άλλου. Αν καθίσουμε και σκεφτούμε καθαρά, θα διαπιστώσουμε ότι ο άλλος μας δείχνει την αλήθεια. Θα κατανοήσουμε πόσο τυχεροί είμαστε που ήρθε ο άνθρωπος αυτός στο δρόμο μας. Γιατί μας έκανε καλύτερους. Μας έδειξε ποια εικόνα έχουμε για τον εαυτό μας».

Ενώ στην επαγγελματική και κοινωνική τους ζωή κάνουν τα πάντα για να πετύχουν, στην προσωπική τους ζωή νομίζουν ότι τα πράγματα θα έρθουν όλα μόνα τους

Ακολούθησε ένας διάλογος όπου η συγγραφέας με τις ερωτήσεις που δέχθηκε, είχε την ευκαιρία να αναπτύξει τις απόψεις της για διάφορα θέματα, όπως για το ποια θεωρεί τη βασικότερη αιτία διαζυγίου. Η κα Βαηνά εντόπισε ως τη βασικότερη αιτία τον εγωισμό, «Η πορεία από το ΕΓΩ στο ΕΜΕΙΣ είναι δύσκολη, μέσα από ένα μονοπάτι αυτογνωσίας και ωριμότητας. Αυτό όμως κατακτιέται βήμα βήμα και με πολύ δουλειά. Δουλειά που δυστυχώς δεν έχουν μάθει να κάνουν οι περισσότεροι. Ενώ στην επαγγελματική και κοινωνική τους ζωή κάνουν τα πάντα για να πετύχουν, στην προσωπική τους ζωή νομίζουν ότι τα πράγματα θα έρθουν όλα μόνα τους. Δυστυχώς όσοι πιστεύουν ότι η προσωπική ζωή είναι το εύκολο πεδίο στη ζωή τους, αποτυγχάνουν οικτρά. Και το χειρότερο, δεν μαθαίνουν ούτε από τα λάθη τους. Ο εγωισμός λοιπόν, αν δεν παύσει στη σχέση, δεν έχει καμία δυνατότητα να επιβιώσει το ζευγάρι».

Ο έρωτας είναι παιχνίδι, χορός, τέχνη. Παιχνίδι διότι απαιτεί ευφυΐα, μύηση, ικανότητα και φαντασία. Χορός διότι απαιτεί συγχρονισμό, αρμονία, ισορροπία και εξάσκηση. Τέχνη διότι απαιτεί επιθυμία εκμάθησης, εκπαίδευση, παιδεία, πολιτισμό και πάνω απ' όλα ανθρωπισμό. Δεν τα καταφέρνουν όλοι. Τα καταφέρνουν μόνο οι ικανοί και οι αποφασισμένοι

Με τον ίδιο τρόπο ακολούθησαν και άλλες ερωτήσεις για εξίσου ενδιαφέροντα θέματα. Η συγγραφέας, όπως είπε, συμπύκνωσε τη άποψή της σε μία παράγραφο η οποία εκφράζει συνοπτικά τη στάση ζωής που προτείνει, κλείνοντας το μάτι στους αναγνώστες προτρέποντάς του να παλεύουν για τις σχέσεις τους, «Ο έρωτας είναι παιχνίδι, χορός, τέχνη. Παιχνίδι διότι απαιτεί ευφυΐα, μύηση, ικανότητα και φαντασία. Χορός διότι απαιτεί συγχρονισμό, αρμονία, ισορροπία και εξάσκηση. Τέχνη διότι απαιτεί επιθυμία εκμάθησης, εκπαίδευση, παιδεία, πολιτισμό και πάνω απ' όλα ανθρωπισμό. Δεν τα καταφέρνουν όλοι. Τα καταφέρνουν μόνο οι ικανοί και οι αποφασισμένοι».

Η παρουσίαση του βιβλίου αποδείχτηκε ιδιαίτερα χρήσιμη. Σαν ψυχοθεραπεία για ζευγάρια με προβλήματα στη σχέση τους. Ακούστηκαν πολλά και ενδιαφέροντα πράγματα, κατατέθηκαν συμβουλές για την αποφυγή προστριβών και δυσάρεστων καταστάσεων αλλά κυρίως, ακούστηκαν αλήθειες από τους ομιλητές και τη συγγραφέα, οι οποίοι ως παθόντες, κατέθεσαν την εμπειρία που αποκόμισαν από το χωρισμό τους.

Ο κος Αλαφούζος σχολίασε εύστοχα την ψυχολογία των σχέσεων, «Το μυστικό στις σχέσεις δεν είναι να προσπαθούμε ν' αλλάξουμε τον άλλον για να γίνουμε ευτυχισμένοι. Πρέπει το ζευγάρι ν' αφήνει ο ένας τον άλλον ελεύθερο. Μέσα από αυτή την προσωπική αλλαγή και δύναμη δίνουμε στον εαυτό μας αυτά που του αξίζουν. Πάνω απ' όλα πρέπει ν' αγαπάμε τον εαυτό μας. Τότε θα βρούμε και τον κατάλληλο σύντροφο. Γιατί είναι αποδεδειγμένο ότι αν δεν λύσεις κάποιο πρόβλημα όταν είσαι σε μία σχέση, το κουβαλάς στην επόμενη».

Στον επίλογο της βραδιάς, η συγγραφέας κα Βαηνά απάντησε σε ερωτήσεις της συντονίστριας κας Τσακάλου και του κοινού σχετικά με το πως ξεκίνησε τη συγγραφή μυθιστορημάτων, τις πηγές έμπνευσης για τα θέματα των βιβλίων της, το θέμα του επόμενου βιβλίου, τον ψυχισμό της με την ολοκλήρωση ενός βιβλίου... «Αυτό που με ιντριγκάρει είναι το βιβλίο να περνάει κάποιο μήνυμα από αυτά που εγώ θεωρώ σημαντικά για τη ζωή. Στο προηγούμενο βιβλίο μου το μήνυμά του ήταν η Επιβίωση. Σε αυτό, το μήνυμά είναι "Παλέψτε για την προσωπική σας ευτυχία". Τα μηνύματα που θέλω να περνάω στο αναγνωστικό κοινό είναι ο καμβάς που θέλω να ζωγραφίσω», σχολίασε η συγγραφέας και επισήμανε, «Η ιστορία είναι αληθινή, το βιβλίο αλλάζει μόνο όσον αφορά τις τεχνικές λεπτομέρειες όπως τοπωνύμια, ονόματα κ.λπ.. Ο αληθινός πρωταγωνιστής μου όταν το διάβασε ένιωσε στην αρχή αμηχανία. Μετά την ανάγνωση των πρώτων κεφαλαίων, με επιβράβευσε εκτιμώντας ότι τουλάχιστον από αυτή όλη την ιστορία κάτι να μείνει, αυτός που θα το διαβάσει μπορεί να το αξιοποιήσει πρακτικά».

Στο τέλος, η συγγραφέας ευχαρίστησε τους αναγνώστες της, «Σ' αυτό το συγγραφικό ταξίδι θέλω να ευχαριστήσω για άλλη μια φορά τους ανθρώπους που με ακολουθούν και με στηρίζουν. Μου δίνουν δύναμη για να συνεχίσω να γράφω. Ευχαριστώ και όλους εσάς που μοιραστήκατε τη σημερινή βραδιά μαζί μου, τους ομιλητές μου, τους ομότεχνους που με τίμησαν με τη παρουσία τους και τον εκδότη μου. Περιμένω με αγωνία τις κριτικές σας για το βιβλίο μου, θετικές και αρνητικές. Γιατί και με τις αρνητικές κριτικές διορθώνομαι και γίνομαι καλύτερη. Αυτός είναι ο σκοπός της ζωής μου. Κάθε τι να είναι ένα μικρό λιθαράκι για να γίνομαι καλύτερη σε αυτά που κάνω».