Γράφει: Παναγιώτης Σιδηρόπουλος

Οι εκδόσεις Τόπος παρουσίασαν στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, το βιβλίο τού Παύλου Αγιαννίδη, "Καπετάν Άγρα και Παραμυθίας γωνία", μία συλλογή διηγημάτων που κυκλοφόρησε πρόσφατα.

Για το βιβλίο μίλησαν οι Θανάσης Θ. Νιάρχος, ποιητής και δοκιμιογράφος, Δημήτρης Ν. Μανιάτης, δημοσιογράφος και ο ηθοποιός Γιώργος Κιμούλης. Απόσπασμα διάβασε η ηθοποιός Φιλαρέτη Κομνηνού.

Στο τέλος τής παρουσίασης τραγούδησε ο Μανώλης Μητσιάς με τον Γιάννη Βακαρέλη στο πιάνο. Ο Μητσιάς να τραγουδάει σε απόσταση αναπνοής! Πως να το περιγράψω αυτό! Δεν γίνεται.

Ο ίδιος ο συγγραφέας παρουσίασε τους ομιλητές, τους ευχαρίστησε, κάθισε στη γωνία και απόλαυσε τρεις εξαιρετικές ομιλίες, από σπουδαίους ομιλητές, για τον ίδιο και το έργο του. "Δώθε από τον παράδεισο, λίγη παρηγοριά υπάρχει στη γνώση", είπε κλείνοντας επικαλούμενος τον Άγγλο ποιητή Ρόμπερτ Μπρουκ.

Ο Γιώργος Κιμούλης μίλησε με ενθουσιασμό για το βιβλίο τού "νέου του φίλου" όπως είπε. "Τον Παύλο δεν τον γνώριζα, δεν ήταν φίλος μου. Τώρα είναι!", είπε. "Ερμηνεύοντας έναν καλλιτέχνη, ερμηνεύεις τον εαυτό σου ... Κανείς δεν μπορεί να πει πως πρέπει να είναι ένα έργο ... Πως να πεις πως πρέπει να είναι ένα όνειρο; Χάσαμε το να ονειρευόμαστε με ανοιχτά μάτια ... Όταν πέταξε το πρώτο αεροπλάνο, ο άνθρωπος έχασε τα φτερά του", ήταν μερικές από τις χαρακτηριστικότερες εκφράσεις που χρησιμοποίησε.

"Στην εποχή ναρκισσισμού που ζούμε, μερικοί επιμένουν να ονειρεύονται με ανοιχτά μάτια, η ήττα και η έλλειψη είναι βατήρας δημιουργίας. Διαβάζοντας τα διηγήματα, βλέπεις ότι το κείμενο οδηγεί το συγγραφέα και όχι ο συγγραφέας το κείμενο. Ο καλλιτέχνης πρέπει πρώτα να γίνει Ντα Βίντσι και μετά ο ίδιος να γίνει Μόνα Λίζα, να κατακτήσει πρώτα τα εργαλεία και τη γνώση με τα οποία θα δημιουργήσει", είπε συγκεκριμένα για το βιβλίο, εκθιάζοντας και τον τρόπο με τον οποίο ο συγγραφέας "Πήρε το συνοπτικό λόγο τού δημοσιογράφου και τον έκανε έργο τέχνης, σαν να ζητάει συγνώμη για τους συναδέλφους του που χρησιμοποιούν το συνοπτικό λόγο για να κρατάνε απασχολημένο τον αναγνώστη".

"Αυτός ο συνοπτικός λόγος προκαλεί μία εκθαμβωτική συμπύκνωση με την οποία ο συγγραφέας ρίχνει μία λοξή ματιά στις λεπτομέρειες. Κάνει zoom in στα αντικείμενα, με μία μικροσκοπική ματιά μπορεί να σου δείξει τον κόσμο όλο. Ιδιαίτερη εντύπωση που έκαναν οι απότομες βίαιες ενάρξεις. Βιάζεται, αλλά όχι από έλλειψη υπομονής", συνέχισε αναφερόμενος στο έργο τού συγγραφέα.

Κλείνοντας, είπε ότι "από το βιβλίο αναδύεται αύρα σχέσης εμπειρίας και μελαγχολίας". "Φίλοι πλέον Παύλε, νάσαι καλά!".

Η ομιλία τού κου Κιμούλη ήταν μία αφήγηση από μόνη της. Του ζητήσαμε να τη δημοσιεύσουμε αυτούσια αλλά μας αρνήθηκε ευγενικά. Κρίμα, θα απολαμβάνατε ένα εξαιρετικό κείμενο και το βιβλίο θα αποκτούσε ένα σημαντικό σύμμαχο στο ταξίδι του.

Η κα Φιλαρέτη Κομνηνού διάβασα με εξαιρετικό τρόπο ένα από τα διηγήματα τού βιβλίου.

Ο κος Νιάρχος λαμβάνοντας το λόγο, δήλωσε αστειευόμενος ότι "είναι αυτοκτονία να μιλάς ενδιάμεσα σε δύο ηθοποιούς".

"Το βιβλίο αυτό είναι η χαρά τού παρουσιαστή", είπε ξεκινώντας να μιλάει για το βιβλίο. "Είναι άμεσο, σπαρταριστό, σαν να γράφεται την ίδια στιγμή που τα πράγματα συμβαίνουν. Σαν αφήγηση με συνεννόηση ανάμεσα στη ζωή και στην τέχνη, σαν ανταπόκριση από το πολεμικό μέτωπο".

Συνέχισε περιγράφοντας ένα ένα τα διηγήματα τού βιβλίου, τα βασικά σημεία τους, τα σκηνικά και τις λεπτομέρειές τους. "Είναι μια πεζογραφική εκδοχή τής γνήσιας δημοσιογραφικής στόφας", είπε συσχετίζοντας την επαγγελματική ιδιότητα τού συγγραφέα με την νεοαποκτηθείσα συγγραφική του ιδιότητα.

Ο κος Μανιάτης στη συνέχεια μίλησε για το συγγραφέα. Ως φίλος και συνάδελφός του, άγγιξε πιο προσωπικές πλευρές του, "Ετοίμασα ένα κείμενο το οποίο δεν θα μπορέσεις να διορθώσεις", του είπε αστειευόμενος, αναφερόμενος σαφώς στην επαγγελματική τους σχέση.

Αναφέρθηκε και στις προηγούμενες ομιλίες που "με κριτική ματιά" έδωσαν το στίγμα τού έργου. "Η πραγματική Ελλάδα είναι εκτός πραγματικότητας ... Η δημοσιογραφική ύλη είναι έναυσμα για την άλλη όχθη ... Γυμνός και μόνος (ο συγγραφέας) άφησε τα μπαγκάζια τής 30χρονης δημοσιογραφίας", ήταν μερικές από τις εκφράσεις του.

"Ως στοιχεία τού έργου που ξεχωρίζω είναι η πολύ μουσική, τα ταξίδια, η πίκρα, το χιούμορ, οι χαρακτήρες που δεν ολοκληρώνονται", είπε κλείνοντας.

Συνέχισε η κα Κομνηνού διαβάζοντας ένα ακόμα από τα διηγήματα τού βιβλίου, πάλι με εξαιρετικό τρόπο.

Τη βραδιά έκλεισε ο Μανώλης Μητσιάς. Δεν περιγράφω άλλο! Αφήστε με να το απολαύσω!