Γράφει: Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη

Ολόκληρο το φωτορεπορτάζ σε Facebook άλμπουμ.
Το βιβλίο «Απαγορεύεται η είσοδος στον θάνατο».
O συγγραφέας Μάκης Ρουσομάνης.
Οι εκδόσεις Πνοή.

Οι εκδόσεις Πνοή και η Θρακική Εστία Κατερίνης, παρουσίασαν το μυθιστόρημα του Μάκη Ρουσομάνη, «Απαγορεύεται η είσοδος στον θάνατο».

Για το βιβλίο και το συγγραφέα μίλησαν:

• Ευγενία Κορτσάρη, φιλόλογος - Γ.Γ. της Ένωσης Συγγραφέων Πιερίας
• Χρύσα Λουλοπούλου, φιλόλογος-συγγραφέας 
• Βιβή Κοντοπούλου, συγγραφέας

Αποσπάσματα από το βιβλίο διάβασε ο Παναγιώτης Καραγιάννης και η Σίσσυ Μακρίδου, τραγούδησε ο Παναγιώτης Τουρνάς, χόρεψε η ομάδα του Συλλόγου της Θρακικής Εστίας, ενώ την εκδήλωση συντόνισε η Εύη Μιχωλού.

Η εκδήλωση τέλεσε υπό την αιγίδα της Θρακικής Εστίας Κατερίνης και της Ένωσης Συγγραφέων Πιερίας. 

Αθήνα και Σμύρνη. Πόσα κοινά έχουν οι δύο αυτές πόλεις... Γνώριμοι άνθρωποι και μυρωδιές οικείες. Φαγητά, μεζεκλίκια και καφέδες. Στη Σμύρνη τούρκικος και στην Αθήνα ελληνικός.

Εκείνος ήταν παντρεμένος και πατέρας ενός μικρού αγοριού. Σαράντα ετών και Τούρκος μουσουλμάνος. Ένας όμορφος Ανατολίτης που η δουλειά του ξεναγού σε ελληνικά γκρουπ τον έκανε ακόμη πιο γοητευτικό στα γυναικεία βλέμματα. Ήταν ο Κενάν.

Εκείνη ήταν παντρεμένη και μάνα. Τριάντα ετών και καρκινοπαθής, Ελληνίδα και χριστιανή ορθόδοξη. Ήταν όμορφη αλλά και άσχημη, αφού είχε αφεθεί στην καθημερινότητα, στην ασθένεια και στη ρουτίνα της ζωής. Ήταν η Θάλεια. 

Πέργαμος Μικράς Ασίας, 160 π.Χ.

Η νεαρή κοπέλα περνούσε τον ενός χιλιομέτρου διάδρομο με τους κίονες που οδηγούσε στον χώρο του ιερού υποβασταζόμενη από τη μητέρα της. Δυο σημάδια στον αριστερό μαστό της είδε εκείνο το πρωινό, και πήραν τον δρόμο για το Ασκληπιείο. Τα πόδια της κόπηκαν καθώς περπατούσαν στο θεραπευτήριο του Ασκληπιού και είδε τη μεγάλη επιγραφή που έγραφε: "Εν ονόματι των θεών απαγορεύεται η είσοδος εις τον Θάνατο".

Το απόγευμα της Κυριακής 5 Φεβρουαρίου έγινε η παρουσίαση του νέου βιβλίου του Μάκη Ρουσομάνη, «Απαγορεύεται η είσοδος στον θάνατο» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πνοή, στον φιλόξενο χώρο της Θρακικής Εστίας Κατερίνης. Η συνδιοργάνωση έγινε από τη Θρακικής Εστίας Κατερίνης και την Ένωση Συγγραφέων Πιερίας της οποίας ο συγγραφέας είναι μέλος. Δεν μπορώ να μην αναφερθώ ότι η Ένωση Συγγραφέων έχει στηρίξει και στηρίζει πολλούς συγγραφείς που έρχονται στη πόλη μας.

“Φως και εικόνες μπροστά μου. Γνώριμοι άνθρωποι και μυρωδιές οικείες. Φαγητά μεζεκλίκια και καφέδες. Στην Σμύρνη Τούρκικος και στην Αθήνα Ελληνικός”. Ο συγγραφέας μας ταξιδεύει στη Σμύρνη του 2013. Εκείνος ήταν παντρεμένος και πατέρας ενός μικρού αγοριού. Ήταν 40 χρονών και Τούρκος Μουσουλμάνος. Ήταν όμορφος Ανατολίτης που η δουλειά του τον έκανε ακόμη πιο γοητευτικό στα γυναικεία βλέμματα ως ξεναγός σε Ελληνικά γκρουπ που έφταναν για αναψυχή στην Σμύρνη. Ήταν ο Κενάν. Κι από τη Σμύρνη στην Αθήνα 2013 που εκείνη ήταν παντρεμένη και μάνα. Ήταν 30 χρονών και καρκινοπαθής. Ήταν Ελληνίδα και Χριστιανή ορθόδοξη. Ήταν όμορφη αλλά και άσχημη αφού είχε αφεθεί στην καθημερινότητα, στην ασθένειά και στην ρουτίνα της ζωής κοιτάζοντας την οικογένειά της και την δουλειά της, ως οδηγός ταξί στην Αθήνα. Ήταν η Θάλεια.

Ο χρόνος μας πηγαίνει αιώνες πίσω. Στην Πέργαμο της Μικράς Ασίας 160 π.Χ. Εκεί που η νεαρή κοπέλα περνούσε τον μεγάλο διάδρομο με τους κίονες περίπου ενός χιλιόμετρου που οδηγούσε στο χώρο του ιερού του Ασκληπιού βασταζόμενη από την μητέρα της. Ήταν πρωί και ο καιρός δεν ήταν και τόσο ζεστός ακόμη. Δυο σημάδια, σαν μικρές ουλές στον αριστερό μαστό της είδε εκείνο το πρωινό, και πήραν το δρόμο για το Ασκληπιείο, μα δε το είπε σε κανέναν. Ήταν πολύ ερωτευμένη με τον ξανθό Αχιλλέα από την Έφεσο, που είχε εγκατασταθεί στην Πέργαμο εδώ και λίγο καιρό. Τα πόδια της κόπηκαν πιο πολύ καθώς περπάταγαν στο θεραπευτήριο του Ασκληπιού και είδε την μεγάλη επιγραφή στα Ελληνικά που έγραφε:

Εν ονόματι των θεών απαγορεύεται η είσοδος εις τον Θάνατο

Ένα ταξίδι στη Σμύρνη… Ένας έρωτας στο σήμερα, μεταξύ ενός Τούρκου και μιας Ελληνίδας. Μια εκδίκηση, που έρχεται απ’ την Ελληνιστική εποχή και μας ταξιδεύει στο Ασκληπιείο της Αρχαίας Πέργαμου.

Η εκδήλωση ξεκίνησε με ένα βίντεο του συγγραφέα στο κανάλι PIERIA.TV και τον Γιώργο Οικονομίδη, ο οποίος επιμελήθηκε και το βιντεοκλίπ του βιβλίου που προβλήθηκε και είναι γυρισμένο σε μια γωνιά του Ολύμπου με πρωταγωνιστές τον συγγραφέα, τη Χρύσα Λουλοπούλου, τη Σίσσυ Μακρίδου και τον Παναγιώτη Καραγιάννη. Οι δυο τελευταίοι είναι ηθοποιοί του θεατρικού εργαστηρίου Commedia.

Η Πρόεδρος της Θρακικής Εστίας κ. Μαρία Σωτηριάδου αφού μας καλωσόρισε είπε ότι «Αυτή η παρουσίαση που θα δούμε δεν είναι από τις συνηθισμένες παρουσιάσεις βιβλίου που γίνονται. Είναι μια μουσικό-βιβλιοπαρουσίαση που δεν θα σας αφήσει αμέτοχους αφού θα σας παρασύρει κι εσάς να συμμετέχετε».

Η δημοσιογράφος Εύη Μιχωλού που ήταν η συντονίστρια της παρουσίασης αφού διάβασε στο κοινό το βιογραφικό του και κριτικές άλλων συγγραφέων όπως της Αναστασίας Καλλιοντζή και της Χρυσιήδας Δημουλίδου, τραγουδιστών όπως της Γλυκερίας, καλωσόρισε τον Μάκη Ρουσομάνη, που φορούσε την θρακιώτικη στολή για να τιμήσει όπως είπε το χώρο που τον φιλοξενεί. Ήταν μέσω μελών του χορευτικού τμήματος της Θρακικής Εστίας και του Παναγιώτη Τουρνά που τον έχει συνοδεύσει σε όσες τις παρουσιάσεις του συγγραφέα  έχω παρακολουθήσει. Πάνω στη σκηνή υπήρχαν και δυο νέα παιδιά που συνόδευαν τους  τραγουδιστές. Η Ειρήνη Μπατσίλα με το λαούτο και  η Θεοχαροπούλου Θωμαή με το ακορντεόν…

Η Ευγενία Κορτσάρη, φιλόλογος και γραμματέας της Ένωσης Συγγραφέων είπε μεταξύ άλλων για τον Μάκη Ρουσομάνη και το βιβλίο του: «Αποτελεί ένα οδοιπορικό στη Σμύρνη των γεύσεων-των αισθήσεων-του παρόντος και μας κάνει περιήγηση σαν κανονικός ξεναγός ανατρέχοντας και στο παρελθόν (τόσο στην Ιστορία όσο και στη λαογραφία). Ξυπνάει μύθους, ζωντανεύει ακούσματα-τραγούδια και συνθέτει… ιστορίες, βίους παράλληλους σε Αθήνα και Σμύρνη… και πάλι πίσω! Ταξίδι και προσκύνημα ταυτόχρονα όλο το έργο! Αφιερώνει το βιβλίο του ο αγαπητός Μάκης στα πρώτα κεφαλαία γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου, που αντιστοιχούν στις γνωστές δυνατές γυναικείες φωνές, της Χαρούλας Αλεξίου, της Ελένης Βιτάλη και της Γλυκερίας (που πιάνουν τα πάντα στην ελληνική μουσική και βέβαια τα σμυρναίικα!)… Η γλώσσα του κειμένου απλή, κατανοητή, με κάποια τοπικά ιδιώματα από τα Δωδεκάνησα-όπου χρειάζονται για πιο πολύ ζωντάνια-οι τουρκικές εκφράσεις επίσης αναγκαίες για να είμαστε στο κλίμα της Ανατολής. Δημοτικά τραγούδια, παραδοσιακά, γνωστά ακούσματα στολίζουν και συνοδεύουν το κείμενο. Η τεχνική που χρησιμοποιείται από τον συγγραφέα «time shift” (χρονική μετατόπιση), σα να μπλέκει χρονικά τις ιστορίες αλλά ξεκαθαρίζουν όλα τελικά και με τη βοήθεια του δημιουργού σ’ ένα επεξηγηματικό κείμενο στο τέλος».

Ενώ η συγγραφέας Χρύσα Λουλοπούλου που ακολούθησε είπε μεταξύ άλλων: «Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα με πολύ ωραίο εξώφυλλο κι έναν άλλο τόσο παράξενο τίτλο. Είναι αδύνατον, θαρρώ, να το δει κάποιος στο ράφι ενός βιβλιοπωλείου και να μη το πάρει στα χέρια του με περιέργεια, αν έχει διαβάσει τον τίτλο: «Απαγορεύεται η είσοδος στο θάνατο!» Θάνατος. Ο μεγάλος φόβος σχεδόν όλων των ανθρώπων. Η κατάληξη όλων ανεξαιρέτως. Κι όμως, στο βιβλίο αυτό, κάποιος του απαγορεύει να έρθει. Ποιος να είναι αυτός που έχει το θάρρος, το θράσος να του κλείσει την πόρτα κατάμουτρα, ποιος τολμά να τα βάλει μαζί του; Ποιος διαθέτει ανάλογη δύναμη με ένα θεριό σαν το θάνατο; Τρεις γυναίκες οι ηρωίδες του, από διαφορετικές εποχές, κουλτούρες, μα με τα ίδια όνειρα, Θέκλα, Θάλεια, Θεανώ. Και γύρω τους φυσικά, η ίδια μοίρα των ανθρώπων, ο θάνατος. Που έχει το ίδιο αρχικό ονόματος με κείνες. Τυχαίο; Δε νομίζω. Η παρήχηση του θήτα είναι σημειολογική. Ένα έξυπνο εύρημα του συγγραφέα. Τρεις γυναίκες κι ένα υφάδι γύρω τους. Πυκνό, καλοστημένο, όπου πιασμένοι είναι άντρες- σύζυγοι κι εραστές- παιδιά, συγγενείς και φίλοι και κοινωνικός περίγυρος. Δράστες και τραγικοί ήρωες. Στο δίχτυ τους πιάνεται κι ο αναγνώστης και δε θέλει να βγει. Τις παρακολουθεί, αυτές και τους συντρόφους τους, με αμείωτο ενδιαφέρον από την αρχή του βιβλίου, μέχρι το τέλος…”.

Ακολούθησε η Βιβή Κοντοπούλου, συγγραφέας και μέλος του ΔΣ της Ένωσης Συγγραφέων η οποία μίλησε για τη γνωριμία της με τον συγγραφέα και γι’ αυτά που κέρδισε από τα βιβλία του. Ακόμη μια βιβλιοπαρουσίαση τελείωσε με κέφι, χορό, υπογραφή αντιτύπων και φωτογραφίες με το αναγνωστικό κοινό.

Καλοτάξιδο να είναι το βιβλίο σου Μάκη Ρουσομάνη!