Γράφει: Παναγιώτης Σιδηρόπουλος

Ολόκληρο το φωτορεπορτάζ σε άλμπουμ τού Facebook.
Σχετικά με το βιβλίο.
Σχετικά με τη συγγραφέα Μαρία Τζιρίτα.

Οι εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ και το PUBLIC Συντάγματος, σε μία εντυπωσιακή εκδήλωση με αρκετά πρωτότυπα στοιχεία (δείτε το ρεπορτάζ), παρουσίασαν το βιβλίο τής Μαρίας Τζιρίτα, «Ιόλη». Για το βιβλίο μίλησε ο συγγραφέας και ηθοποιός Κώστας Κρομμύδας και η ίδια η συγγραφέας, ενώ αποσπάσματα διάβασε η ηθοποιός Μάντυ Λάμπου.

Ευχαριστούμε τη συγγραφέα Μαρία Τζιρίτα που εμπιστεύτηκε στο Bookia τη δημοσιογραφική κάλυψη αυτής της σημαντικής για την ίδια εκδήλωσης.

Ήταν από αυτές τις εντυπωσιακές εκδηλώσεις παρουσίασης ενός βιβλίου που έχουν πολλά ωραία και πρωτότυπα στοιχεία. Κατ' αρχήν είχε πολύ κέφι, η συγγραφέας Μαρία Τζιρίτα ήταν εξαιρετική οικοδέσποινα, καλωσόρισε όλους τους καλεσμένους προσωπικά, ειπώθηκαν όμορφα πράγματα για το βιβλίο και στο τέλος ακούστηκε εξαιρετική μουσική από εξαιρετικούς μουσικούς καθώς η συγγραφέας υπόγραφε αντίτυπα τού βιβλίου της από τραπέζι σε τραπέζι και συνομιλώντας με τους αναγνώστες.

Ο Κώστας Κρομμύδας ευχαρίστησε τη συγγραφέα και τη χαρακτήρισε, "γενναιόδωρη" ορμώμενος από τη θέρμη με την οποία μιλάει όπου βρεθεί, για τον ίδιο και το βιβλίο του "Ογκρέσα", ένα βιβλίο από τις μεγαλύτερες επιτυχίες τού 2014 που συνεχίζει την εξαιρετική πορεία του και το 2015. "Η γενναιοδωρία της έγκειται περισσότερο στο ότι το κάνει χωρίς την προσδοκία κάποιου οφέλους, εν τη απουσία μου, εγώ ενημερώνομαι από κοινούς φίλους. Για αυτό και δεν σκέφτηκα ούτε στιγμή την πρόταση να βρεθώ εδώ και να μιλήσω για το δικό της βιβλίο", όπως είπε χαρακτηριστικά.

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στο θέμα τής φιλαναγνωσίας στη χώρα μας και το πόσο σημαντικό είναι να διαβάζουμε, ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσης όπως αυτή που ζούμε. Σημείωσε τη σημασία να αυξηθεί το σχετικό χαμηλό ποσοστό τού περίπου 8,5% που διαβάζει έντονα, 10+ βιβλία το χρόνο. Σχολίασε και τη συζήτηση που γίνεται για τις τιμές των βιβλίων και το "αίτημα" τού αναγνωστικού κοινού να μειωθούν οι τιμές των βιβλίων ώστε να διευκολυνθούν ακόμα περισσότεροι οι αναγνώστες. Συμφωνούμε και εμείς ότι η μόνη προοπτική τού βιβλίου είναι η αύξηση τού αναγνωστικού κοινού, το οποίο θα "καταναλώνει" περισσότερα βιβλία και θα διευκολύνει τους εκδότες να εφαρμόσουν πολιτική "φθηνότερα σε περισσότερους". Αυτό το σκοπό προσπαθεί να υπηρετήσει και το ίδιο το Bookia με τις δράσεις που ξεκίνησε ήδη αλλά και αυτές που επίκεινται.

"Δεν είναι εύκολο να μιλήσει κάποιος για ένα βιβλίο. Τι να πεις και πως να το πεις ώστε να μη χαλάσεις τη μαγεία τού μελλοντικού αναγνώστη;", αναρωτήθηκε εύστοχα. Πράγματι, ο ομιλητής για ένα βιβλίο ισορροπεί πολύ δύσκολα στο να προκαλέσει το ακροατήριο να διαβάσει το βιβλίο αλλά χωρίς να το προδώσει, να μην στερήσει την έκπληξη και τη μαγεία τής ανακάλυψης διαβάζοντάς το.

"Αλλού δυστυχώς χαλάει αυτή η μαγεία. Είναι κέντημα περίεργο να χρησιμοποιήσεις λιτό λόγο ώστε ο αναγνώστης να ανακαλύψει μόνος του το βιβλίο", είπε. Όπως αποδείχτηκε στη συνέχεια τής ομιλίας του, ο Κώστας Κρομμύδας τα κατάφερε εξαιρετικά δίνοντας τις κατάλληλες δόσεις ώστε να δημιουργήσει στέρηση στο κοινό για να αναζητήσει τη συνέχεια στο βιβλίο.

"Όταν γράφω βλέπω εικόνες. Όταν διαβάζω ακούω τη μουσική τού κειμένου. Στη Ιόλη άκουγα μουσικές από παλιές πλάκες γραμμοφώνου, αργότερα Rock 'n Roll και Disco", είπε δίνοντας την μουσική αισθητική των περιόδων που διαδραματίζεται η ιστορία τής Ιόλης. "Έζησα και εγώ τις περιγραφές, στην επαρχία όπου μεγάλωσα, μου ήρθαν ξεχασμένες παιδικές μνήμες διαβάζοντάς το. Θυμάμαι τη μοδίστρα μητέρα μου την οποία επισκέπτονταν οι κυρίες τής περιοχής και από τις συζητήσεις τους μάθαινα όλα τα νέα τής περιοχής".

"Θυμάμαι το όνειρο των επαρχιωτών να αποκτήσουν ένα διαμέρισμα σε πολυκατοικία. Θυμάμαι το πως φλέρταραν και τις 'κόκκινες γραμμές' που διαφέρουν ΠΟΛΥ από τις σημερινές. Διαβάζοντας αυτό το βιβλίο, γραμμένο με απλά λόγια, χωρίς εφέ, ο κοινός παρονομαστής των καταστάσεων είναι η σύγκριση τού τότε με το τώρα".

"Τελειώνοντας το βιβλίο μού έμεινε μία απορία, αν ο τίτλος του καθρεφτίζει όλα τα αισθήματα που δημιουργεί η ιστορία. Ίσως η Αγγέλω, η γιαγιά, θα έπρεπε να πρωταγωνιστεί και στον τίτλο", είπε και έδωσε την ευκαιρία στη συγγραφέα να αρχίσει την ομιλία της από αυτό ακριβώς, "Γιατί αυτόν τον τίτλο παρόλο που η κεντρική ηρωίδα είναι άλλη;".

Χμ! Εδώ φάνηκε η ανατρεπτική ματιά τής συγγραφέως Μαρίας Τζιρίτα και η ευαισθησία τής μητέρας. "Παρόλο που πρωταγωνίστρια είναι η Αγγέλω, η γιαγιά, ο τίτλος τού βιβλίου είναι Ιόλη, η εγγονή, για τον ίδιο λόγο που και το βιβλίο τής δικής μου ζωής δεν θα είχε τίτλο Μαρία αλλά Χριστίνα, το όνομα τής κόρης μου", είπε εντείνοντας τη συναισθηματική φόρτιση τής ίδιας, τής κόρης της που παρευρίσκονταν αλλά και του κοινού.

"Ο Κώστας περιέγραψε ωραία την εποχή που διαδραματίζεται η ιστορία", είπε και τον ευχαρίστησε. Συνέχισε δίνοντας τα βασικά σημεία τής ιστορίας τού βιβλίου της. Πρόκειται για μία κοινωνική ιστορία με πρωταγωνιστές γιαγιά και εγγονή, μία γιαγιά σκληρή γυναίκα, "το πρότυπο τής κακιάς πεθεράς", όπως τη χαρακτήρισε η συγγραφέας. "Ο μοναχογιός της Αγγέλως έφερε μία κοπέλα έγκυο την οποία έπρεπε να αποκαταστήσει. Ίσως γίνει αντιπαθητική σε όσες έχουν ανάλογα βιώματα από την πεθερά τους αλλά ο χαρακτήρας της εξηγείται στο βιβλίο. Όταν γεννήθηκε η Ιόλη, η εγγονή της, ήταν η πρώτη φορά που η Αγγέλω χαμογέλασε. Αργότερα, σε ατύχημα χάθηκαν οι γονείς τής Ιόλης η οποία έμεινε μόνο με τη γιαγιά της".

"Η Αγγέλω έδωσε και την ψυχή της στην Ιόλη, τη διεκδίκησε με πείσμα ακόμα και όταν η άλλη γιαγιά προσπάθησε δικαστικά να αποσπάσει την κηδεμονία", είπε και συνέχισε περιγράφοντας τις φάσεις ενηλικίωσης τής Ιόλης, τις απογοητεύσεις της, τα λάθη της, τις συγκρούσεις της με τη γιαγιά της.

"Η γιαγιά Αγγέλω, αμόρφωτη αλλά όχι χαζή, ήξερε πως να χειριστεί τις καταστάσεις αναλόγως τη φάση στην οποία βρισκόταν το παιδί, στην ανακάλυψη τού κόσμου και των κοινωνικών διαφορών, στην εφηβεία της, στην γνωριμία της με τον έρωτα. Ήταν πάντα εκεί, δίπλα της, βρίσκοντας τον τρόπο πάντα να τη στηρίζει και να τη βοηθάει".

Ενδιάμεσα, η ηθοποιός Μάντυ Λάμπου διάβαζε αποσπάσματα από το βιβλίο που σχετίζονταν κάθε φορά με το σημείο τής περιγραφής τής κας Τζιρίτα, με τον γνωστό ατμοσφαιρικό τρόπο που διαβάζει κάθε φορά που τη συναντάμε σε παρουσιάσεις βιβλίων. Όποιος αναρωτιέται γιατί την προτιμούν οι συγγραφείς για να διαβάσει αποσπάσματα των βιβλίων τους στις παρουσιάσεις, τον παραπέμπουμε σε αυτές που έχουμε καλύψει έως τώρα δημοσιογραφικά ή/και τηλεοπτικά. Με τον ίδιο τρόπο σχολίασε και η κα Τζιρίτα, "Ακόμα και εγώ που έγραψα το κείμενο, το απολαμβάνω ως κάποιου άλλου", είπε.

Πολύ μεγάλο ενδιαφέρον είχε η συνέχεια, όταν η συγγραφέας μάς αποκάλυψε ότι η Αγγέλω είναι, ήταν, υπαρκτό πρόσωπο, "την έχω γνωρίσει", είπε και μας περιέγραψε την ιστορία της. "Είναι η μητέρα τού εργοδότη μου. Για τους άλλους ήταν η Αγγέλω στην αρχή τού βιβλίου, η σκληρή αγέλαστη γυναίκα, εγώ όμως είχα δημιουργήσει μία ιδιαίτερη σχέση μαζί της. Ο γιος της φρόντιζε να έχει πάντα μία γυναίκα δίπλα της για να την προσέχει. Αναγκαζόταν όμως να αναζητά άλλη βοηθό πολύ συχνά λόγω τού δύστροπου τού χαρακτήρας της και σε κάθε συνέντευξη προσπαθούσαμε να προβλέψουμε πόσο θα άντεχε η καινούργια".

"Πέθανε το 2012. Τότε σκέφτηκα να γράψω αυτό το βιβλίο βασιζόμενη στην ιστορία τής Αγγέλως. Ήθελα να περιγράψω την Αγγέλω όπως εγώ την έβλέπα. Ίσως όμως καταλληλότερη να την περιγράψει είναι η πραγματική της νύφη που είναι εδώ σήμερα".

"Ήθελα ένα ιδιαίτερο όνομα για την εγγονή, όχι τόσο κοινό και το αναζητούσα ανεπιτυχώς. Το καλοκαίρι σε μία παραλία γνώρισα ένα κορίτσι και όταν ρώτησα το όνομά της μου είπε Ιόλη. Αυτό είναι το όνομα σκέφτηκα. Η πραγματική Ιόλη είναι εδώ και την ευχαριστώ".

Οι εκπλήξεις όμως δεν σταματούν εδώ, οι συμπτώσεις που περιγράφηκαν στη συνέχεια προβληματίζουν, "Σαν μία ανώτερη δύναμη να επεμβαίνει και να μας δίνει σημάδια", όπως σχολίασε η συγγραφέας. Από τη μία οι ημερομηνίες που σχετίζονται με το βιβλίο και την Αγγέλω και από την άλλη η εγγονή της, "Η πραγματική εγγονή της που όταν επρόκειτο να βαφτιστεί, οι γονείς της μου είπαν ότι θα την ονομάσουν Ιόλη, χωρίς να γνωρίζουν ότι εγώ ήδη έγραφα το βιβλίο και είχα επιλέξει το ίδιο όνομα!".

Η κα Τζιρίτα ευχαρίστησε όλους τους παρευρισκόμενους, τους αναγνώστες, τον Κώστα Κρομμύδα και τη Μάντυ Λάμπου που την τίμησαν με την παρουσία τους αλλά και τους ομότεχνούς της, τη Λένα Μαντά, "τον εκπληκτικό αυτό άνθρωπο" όπως είπε, τη Μαρία Γαβριελάτου, το Σπύρο Πετρουλάκη για το βιβλίο τού οπίου, "Το παράθυρο τής Νεφέλης", μας εκμυστηρεύτηκε μία προσωπική ιστορία. "Το διάβασε ο πατέρας μου λίγο πριν πεθάνει και ήταν ενθουσιασμένος. Το διάβασε και η μητέρα μου και το χαρακτήρισε ως το ωραιότερο βιβλίο που διάβασε. Όταν έμαθε ότι γνωρίζω το Σπύρο προσωπικά, μου ζήτησε να του μιλήσει. Την ημέρα τής κηδείας τού πατέρα μου μού τηλεφώνησε ο Σπύρος και μίλησαν, εκείνη, την ημέρα τού πόνου".

Το μεγαλύτερο ευχαριστώ όμως απευθυνόταν "στο μεγαλύτερο θαύμα τής ζωής μου", όπως είπε, "στην κόρη μου".

Ακολούθησαν ερωτήσεις από το κοινό που αφορούσαν τα κίνητρα τής συγγραφέως να γράψει, τη χαρά ή τη λύπη, την ευκολία ή δυσκολία μεταξύ μυθιστορήματος και πραγματικών ιστοριών, τα ερωτικά μυθιστορήματα, πως νιώθει τελειώνοντας ένα βιβλίο αλλά και το επόμενο βιβλίο της.

"- Παρακινούμαι και από τα δύο αντίθετα συναισθήματα, τη χαρά και τη λύπη", απάντησε η συγγραφέας. "Αλλά με διαφορετικό τρόπο από το καθένα, τα συναισθήματα άλλωστε είναι αυτά που προκαλούν την έμπνευση. - Πιο εύκολη βρίσκω τη γραφή ενός μυθιστορήματος διότι δίνει τα περιθώρια ελευθερίας στη φαντασία ενώ οι αληθινές ιστορίες είναι περιοριστικές παρόλο που οι αναγνώστες τις προτιμούν. - Τα έντονα ερωτικά μυθιστορήματα τύπου '50 αποχρώσεις' δεν μου αρέσουν, δεν μου άρεσε το συγκεκριμένο ως βιβλίο αλλά μου άρεσε η ταινία και την προτείνω, ήταν αισθησιακή, όχι ερωτική. - Η ιστορία στο επόμενο βιβλίο μου διαδραματίζεται σε πλοίο τη δεκαετία τού '60 κατά τη μετανάστευση στην Αυστραλία", ήταν οι απαντήσεις τής συγγραφέως.

Η βραδιά συνεχίστηκε ως αργά με εξαιρετική ζωντανή μουσική, ξεκινώντας με το τραγούδι με το οποίο η Αγγέλω νανούριζε την Ιόλη αλλά και η ίδια την κόρη της Χριστίνα. όσο ακουγόταν η μουσική, η συγγραφέας από τραπέζι σε τραπέζι μοίρασε τις σοκολάτες τής Ιόλης, μίλησε με το κοινό και υπόγραψε βιβλία.

Ο Γιάννης Λυκάκης έπαιξε κιθάρα και τραγούδησε, ο Γκαραμπέτ Ατζένογλου ήταν στα πλήκτρα και τραγούδησε εξαιρετικά και η Βανέσσα Γεωργίνη στο τραγούδι. Το σχήμα εμφανίζεται στις Αλκυόνες και νομίζουμε ότι αξίζουν την προσοχή μας.