Γράφει: Πόπη Ξοφάκη

Ολόκληρο το φωτορεπορτάζ σε άλμπουμ τού Facebook.
Το βιβλίο «Τα φτερωτά σανδάλια του μικρού Παυσανία».
Η συγγραφέας Καλλιόπη Γραμμένου.
Οι εκδόσεις ΙΑΜΒΟΣ.

Οι εκδόσεις ΙΑΜΒΟΣ παρουσίασαν το πρώτο βιβλίο της Καλλιόπης Γραμμένου, «Τα φτερωτά σανδάλια του μικρού Παυσανία», στο Πολιτιστικό Κέντρο του στο Νέου Ηράκλείου, «Βίλα Στέλλα».

Για τη συγγραφέα και το βιβλίο μίλησαν οι:

• Κάκια Ξύδη (Συγγραφέας)
• Γιώτα Σούσουλα (Life coach & Συγγραφέας)

Αποσπάσματα από το βιβλίο διάβασε ο σκηνοθέτης & ηθοποιός Θύμιος Μανάφας.

Την εκδήλωση συντόνισε και παρουσίασε ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Παύλος Ανδριάς.

«Πρέπει να πω κάποια πράγματα παραπάνω μιας και η συγγραφέας είναι η γυναίκα μου», είπε αστειευόμενος ο κος Παύλος Ανδριάς ανοίγοντας την παρουσίαση και αφού καλησπέρισε όλους τους παρευρισκόμενους. Συνέχισε κάνοντας μια εισαγωγή για το βιβλίο, «Είναι ένα βιβλίο που πρέπει να μπει σε κάθε σπίτι, από τη μια είναι ένα βιβλίο που φέρνει το παιδί κοντά στη μυθολογία και τη γεωγραφία της χώρας μας και από την άλλη ξεθάβει συναισθήματα και συνήθειες που πλέον έχουν εξαλειφθεί, όπως ο χαρακτηριστικός παππούς που αφηγείται τα κατορθώματά του στα εγγόνια του μέσα από τα παραμύθια του...».

«Μεταφορικά, τα παραμύθια του παππού Ντίνου είναι τα σανδάλια του μικρού Παυσανία που με αυτά ταξιδεύει στα βουνά της Ελλάδας και μαθαίνει το μύθο τους και γιατί ονομάστηκαν έτσι. Ο αναγνώστης φορώντας το χιτώνα της φωτιάς ζει τη δική του περιπέτεια, το δικό του παραμύθι και μύθο», είπε, δίνοντας το στίγμα και το ρόλο του βιβλίου της κας Γραμμένου.

Στη συνέχεια ο κος Ανδριάς παρουσίασε τους ομιλητές, αναφέροντας τα βασικά στοιχεία του βιογραφικού τους και τους ευχαρίστησε για τη στήριξή τους με την παρουσία τους στην εκδήλωση.

«Γιούπι! Ήρθε ο παππούς...» ξεκίνησε την αφήγησή του ο κος Θύμιος Μανάφας διαβάζοντας το πρώτο απόσπασμα από το βιβλίο, παίρνοντας μαζί του στην περιπλάνηση τα εγγόνια του Κυβέλη και Παυσανία, ήρωες από το βιβλίο, χαρίζοντάς τους γνώση για ξεχασμένα πράγματα και χρωματίζοντας το νου με έντονες εικόνες. Ο κος Μανάφας ως «παππούς Ντίνος» δεν αιχμαλώτισε με το διάβασμά του μόνο τα παιδιά που παρευρίσκονταν αλλά και τα «μεγάλα παιδιά» που τα συνόδευαν.

Ο κος Ανδριάς, πριν δώσει το λόγο στην συγγραφέα κα Κάκια Ξύδη, ευχαρίστησε εκ μέρους της κας Γραμμένου όλους όσους παρευρίσκονταν, τους συνεργάτες στον εκδοτικό οίκο, το Δήμο, την πρόεδρο της πρωτ/μιας σχολικής επιτροπής, την πρόεδρο του Επικοινωνία 94 FM, την συντονίστρια της παράταξης «Ηράκλειο Ανθρώπινη Πόλη», τους ομότεχνους Σπύρο Πετρουλάκη, Αγάθη Ρεβύθη, Εβίτα Καφούρου και την ηθοποιό Ευτυχία Τερζάκη.

Τη σκυτάλη πήρε η συγγραφέας Κάκια Ξύδη η οποία αναφέρθηκε ευθύς στη συγγραφέα και στην αξία του έργου της, «Σε μια εποχή που οι αξίες δοκιμάζονται, που ακόμα και ο θεσμός της οικογένειας αμφισβητείται, έρχεται με την όρεξη του νέου συγγραφέα η Καλλιόπη Γραμμένου να μας δώσει "τα φτερωτά σανδάλια του μικρού Παυσανία"».

Συνέχισε κάνοντας μια λεπτομερή αναφορά στο βιογραφικό της συγγραφέως, «αφού το απέφυγε ο σύζυγός της ο κος Ανδριάς», όπως είπε χαρακτηριστικά και απάντησε ο κος Ανδριάς πάλι αστειευόμενος, «Τρελός είμαι να πω κάτι;».

Η κα Ξύδη κατέθεσε τη διαπίστωση, «Διαβάζοντας το βιογραφικό της Καλλιόπης κατέληξα στο συμπέρασμα ότι όλα αυτά τα χρόνια μέχρι την έκδοση του βιβλίου, αυτή το' χε πάντα μέσα της και λίγο λίγο το συμπλήρωνε, οι ενασχολήσεις της συνεχώς περιστρέφονται γύρω από την ελληνική μυθολογία και το παιδί... Με αυτό της το βιβλίο έρχεται να ενισχύσει την ελληνική παραδοσιακή οικογένεια που τείνει να εκλείψει στις μέρες μας... Σημαντικός παράγοντας τόσο στη σωματική όσο και στην πνευματική ανάπτυξη του παιδιού παίζει ο παππούς και η γιαγιά... Ο ρόλος τους μοναδικός... Οι παππούδες είχαν και έχουν πάντοτε μεγαλύτερη κατανόηση και ανεκτικότητα προς τα εγγόνια τους και είναι λιγότερο αυστηροί σε σύγκριση με τους γονείς... Προσφέρουν αβίαστα την αποδοχή και την υπερβολή που χρειάζονται στη ζωή τους για να υπάρχει ισορροπία, με αυτό το τρόπο συμβάλλουν στην υγιή ανάπτυξη του παιδιού, τα χατίρια, η αγάπη, οι λιχουδιές, τα χαλαρά ωράρια ύπνου και φυσικά δεν παραλείπουμε ότι τα μορφώνουν, τα ταξιδεύουν και τα βάζουν μέσα στη ζωή με τις ιστορίες τους κάνοντάς τα στη κυριολεξία να κρέμονται από τα χείλη τους».

Συνέχισε λέγοντας, «Έτσι και ο παππούς Ντίνος με μεγάλη προσοχή ξεναγεί τα παιδιά στα βουνά της Ελλάδας μας, αγγίζει τους θρύλους και τις παραδόσεις της κάθε περιοχής και μας μαθαίνει την καταγωγή και ετυμολογία των ονομασιών που συναντάμε... Αυτό το ταξίδι με τον παππού ξετρελαίνει τα παιδιά γιατί με τη φαντασία τους γνωρίζουν πάρα πολλά μέρη με έντονες εικόνες και μυρωδιές. Έντεχνα η συγγραφέας, όντας και εκείνη μητέρα δύο παιδιών, μέσα από τη διήγηση περνάει στα παιδιά τις καθημερινές συνήθειες, πλύσιμο δοντιών, διάβασμα, δραστηριότητες, όλα να γίνονται χωρίς γκρίνια, το σεβασμό όχι μόνο για τους μεγαλύτερους αλλά και του κάθε ατόμου προς το άλλο. Φυσικά δεν λείπουν οι βόλτες και οι εκδρομές παίρνοντας μαζί τις λιχουδιές της γιαγιάς, όλα αποτελούν αναγκαία και αναπόσπαστα κομμάτια της ζωής των παιδιών».

Τελειώνοντας σημείωσε, «Ίσως αυτό το μοντέλο της παραδοσιακής οικογένειας να είναι το ιδανικό και σπάνια να το συναντάμε πλέον, καλό όμως είναι τα παιδιά να σφυρηλατούνται με αυτά τα πρότυπα και να ξέρουν ότι υπάρχουν». Η κα Ξύδη δεν παρέλειψε να σχολιάσει πολύ θετικά την επιτυχή επιλογή των ελληνικών ονομάτων των ηρώων του βιβλίου και τα σωστά ελληνικά στο κείμενο καθώς και τη λιτή και κατανοητή γραφή, «όπως πρέπει δηλαδή γιατί απευθύνεται σε παιδιά», όπως είπε. Προέτρεψε το κοινό να μην διστάσει να ταξιδέψει φορώντας τα φτερωτά σανδάλια τα οποία κάνουν σε όλα τα πόδια, μαζί με τον Παυσανία, την αδελφή του Κυβέλη και τον παππού Ντίνο, στο κόσμο της γνώσης, των θρύλων, στις παραδόσεις και τη μυθολογία της πατρίδας μας.

Στο τέλος του άρθρου παρατίθεται ολόκληρη η ομιλία της κας Ξύδη.

«Ψηλό βουνό η Λιάκουρα, ψηλό βουνό η Ζήρια, μα σαν τον Πενταδαχτυλιά, άλλο βουνό δεν είδα», είπε ο αφηγητής κος Μανάφας απαγγέλοντας ένα στίχο από το βιβλίο και πριν αρχίσει την ανάγνωση αποσπασμάτων που ταξίδεψαν τα παιδιά στα ελληνικά βουνά.

Η κα Γιώτα Σούσουλα ξεκίνησε την ομιλία της λέγοντας, «Είμαι πολύ χαρούμενη που βρίσκομαι σ' αυτή τη συντροφιά. Αν και είμαι εξοικειωμένη με κοινό εδώ και εικοσιπέντε χρόνια, παρόλα αυτά σήμερα το πρωί ξύπνησα μ' έναν εφιάλτη, ότι μόλις πήγα να ξεκινήσω να μιλάω ο κόσμος έφυγε, τρομακτικό για ένα ομιλητή με πείρα. Επειδή εμείς οι μεγάλοι γινόμαστε βαρετοί μερικές φορές γι' αυτό κι εγώ θ' αλλάξω την ομιλία μου και θα μιλήσω για τα παιδιά, παίρνοντας το ρίσκο να φύγουν οι μεγάλοι».

Απευθυνόμενη στην κα Γραμμένου σημείωσε, «Το βιβλίο άγγιξε την ψυχή μου. Μου έρχεται στο μυαλό η αρχαία κινέζικη ιστορία με τη κόκκινη κλωστή, όλοι οι άνθρωποι που πρόκειται να συναντηθούν σ' αυτή τη ζωή και να παίξουν σημαντικό ρόλο ο ένας στη ζωή του άλλου είναι δεμένοι με μία αόρατη κλωστή, άλλοτε τεντώνει, άλλοτε μπερδεύεται μα ποτέ δεν σπάει μέχρι οι άνθρωποι να συναντηθούν. Έτσι συμβαίνει και με τη συνάντηση τη δική μας (σημ. αναφερόμενη στο πάνελ), σήμερα ήταν μια ιστορία της κόκκινης κλωστής» και συνέχισε.

«Το βιβλίο το διάβασα μέσα στις γιορτές και σκεπτόμενη τον αγώνα που κάνει κάποιος για να αποτυπώσει κάτι σε σελίδες ανέκαθεν με συγκινούσε και με συγκινεί, πόσες έχουν απορριφθεί, πόσες ώρες δημιουργικότητας υπάρχουν μέσα σ' αυτό το βιβλίο. Κατέληξα στο συμπέρασμα του τι μπορεί να κάνει ο άνθρωπος και τι μουσική όμορφη μπορεί να παράξει χρησιμοποιώντας τα εικοσιτέσσερα γράμματα της αλφαβήτου. Διαβάζοντας το βιβλίο ξαναμπήκα σε αυτή τη κατάσταση, όπως όταν ήμουν παιδί, μ' αρέσουν όλες οι μυρωδιές, οι γεύσεις, τα χρώματα, η ζεστασιά της οικογένειας που βγάζει η οποία είναι πολύ σημαντική για τα παιδιά, γιατί αυτά όπως και όλοι οι άνθρωποι έχουμε έρθει από το μικρό και στοργικό κόσμο της μήτρας χωρίς βαρύτητα σ' ένα κόσμο με βαρύτητα και ξαφνικά νιώθεις ότι πέφτεις στο κενό, ο φόβος της πτώσης που μας ακολουθεί από τη γέννησή μας».

«Η οικογένεια λοιπόν του δίνει αυτό τα στέρεο έδαφος για να περπατήσει και ν' αναπτυχθεί, μέσα σ' αυτό το βιβλίο υπάρχει εξαιρετικά αυτή η εικόνα, η γεύση και το στέρεο έδαφος που προσφέρει η οικογένεια με πρωταγωνιστή τον παππού ο οποίος θεωρώ ότι είναι ο μπαμπάς που του ξαναδίνεται μια δεύτερη ευκαιρία να ξαναγίνει πατέρας έχοντας δει τα λάθη του, δεν είναι πια πολυάσχολος και ξαναθυμάται πως ήταν όταν ήταν παιδί, έχοντας όλο αυτό το εμφύσημα της σοφίας μέσα του και ξαναζεί συνειδητά την παιδικότητά του, γι' αυτό και κατά τη γνώμη μου οι ηλικιωμένοι έχουν αυτή την παιδικότητα μέσα στα μάτια τους».

«Σαν ψυχολόγος έχω υποχρέωση να σας πω ότι πρέπει να διαβάζουμε βιβλία και κυρίως τα παιδιά, με τη τηλεόραση τα παιδιά αποβλακώνονται, παλιές έρευνες έλεγαν ότι ένα παιδί στα εικοσιένα του έχει σταθεί μπροστά στη τηλεόραση πέντε χρόνια, έχει τσακιστεί η δημιουργικότητά του, και το παιδί χωρίς αυτή τη δημιουργικότητα δεν μπορεί να χαράξει τη πορεία του, τι είναι αυτό που θέλει να κάνει, να λύσει τα προβλήματα που προκύπτουν, το internet και το κομπιούτερ τους στερεί τις λέξεις, υπάρχουν παιδιά τα οποία στο λύκειο αντιμετωπίζουν πρόβλημα έκφρασης στην Έκθεση γιατί η δημιουργικότητά τους έχει καταπονηθεί από τα εφτά τους χρόνια. Επίσης χαίρομαι που βλέπω σήμερα εδώ αρκετά παιδάκια γιατί τα μάτια των παιδιών είναι το φως του κόσμου, έχουν μεγαλοψυχία γιατί η φαντασία τους τούς επιτρέπει να φιλοξενήσουν την ψυχή τους... τα παιδιά είναι περισσότερο δάσκαλοι παρά μαθητές... Μας διδάσκουν όταν βλέπουμε ένα παιδί να χαίρεται, να επαναστατεί, να παίζει... Μακάρι εμείς οι μεγάλοι να διατηρούσαμε αυτό το κομμάτι της παιδικότητας μέσα μας, η ζωή μας θα ήταν πολύ καλύτερη, πιο απλή, πιο χαρούμενη».

«Ότι είναι γραμμένο για παιδιά είναι από ψυχές που διατηρούν αυτή την αγνότητα και παιδικότητα, μια ψυχή όπως της Καλλιόπης. Θα κλείσω με μία φράση ενός άλλου παραμυθά, του Άντερσεν, "η πεταλούδα είπε: δεν είναι αρκετό να ζει κανείς, χρειάζεται ελευθερία, μια λιακάδα και ένα λουλούδι", δηλαδή τα παιδιά χρειάζονται έναν ήλιο που σημαίνει φωτεινά παραδείγματα, ένα λουλούδι δηλαδή ένα σκοπό για να προχωράνε, ελευθερία που είναι το ύψιστο αγαθό η οποία έρχεται μόνο όταν το παιδί σκέφτεται ανεμπόδιστα και όχι να ανοίγει κονσέρβες ιδεών και να γίνεται ένα ανθρωπάκι βγαλμένο από εργοστάσιο όμοιο με όλα τ' άλλα. Σκοπός των γονιών και των παππούδων είναι να μπορέσουμε να επιτρέψουμε στα παιδιά μας ν' αφήσουν αυτό το αποτύπωμα αυθεντικότητας στο βάδισμά τους».

Η προσοχή κυρίως του παιδικού κοινού αιχμαλωτίστηκε για άλλη μια φορά από την αφήγηση του κου Μανάφα ο οποίος διάβασε άλλο ένα απόσπασμα από το βιβλίο, με έναν ιδιαίτερα υποκριτικό τρόπο, όπως ο παππούς της ιστορίας».

Ο λόγος πλέον στο τιμώμενο πρόσωπο, την κα Καλλιόπη Γραμμένου η οποία επισήμανε ότι δεν είναι συνηθισμένη να μιλά σε κοινό αλλά σε παιδιά, γι' αυτό και ξεκίνησε να εξηγεί στο παιδικό κοινό της την ιστορία του βιβλίου και τους ήρωές της. Προκάλεσε τα παιδιά να συμμετέχουν σε αυτό το παιχνίδι γνώσεων κάνοντάς τους ερωτήσεις με την υπομονή και τη γλυκύτητα που τη διακρίνει.

Στη συνέχεια η συγγραφέας ανάγνωσε κριτικές παιδιών τα οποία διάβασαν το βιβλίο και έστειλαν τα κείμενα τα οποία αξίζει να παραθέσουμε ως μία αγνή παιδική μαρτυρία για την ποιότητα του έργου.

Με λένε Μαρίζα και πηγαίνω στην Γ' Δημοτικού.

Θα σας μιλήσω για τις εντυπώσεις μου από το βιβλίο της κυρίας Πόπης Γραμμένου «Τα φτερωτά σανδάλια του μικρού Παυσανία».

Μου άρεσε πάρα πολύ επειδή αναφέρει και μας μαθαίνει πολλούς και ωραίους μύθους για όλα τα βουνά της Ελλάδας. Εκτός από μυθολογία, μας μαθαίνει επίσης ιστορία και γεωγραφία.

Είναι γραμμένο σε απλή και κατανοητή γλώσσα -χωρίς άγνωστες λέξεις για μένα τουλάχιστον- . Είναι χωρισμένο σε μικρά κεφάλαια, το καθένα με έναν ξεχωριστό και μοναδικό τίτλο, που επίσης μου άρεσε.

Είναι τόσο ενδιαφέρων που όταν τελειώνεις ένα κεφάλαιο, ανυπομονείς ν’ αρχίσεις αμέσως το επόμενο. Αυτό ίσως να ήταν και το στοιχείο που με έκανε να το διαβάσω πάνω από 10 φορές.

Εύχομαι στην Κυρία Πόπη το επόμενο που θα γράψει – και ελπίζω να είναι σύντομα- να είναι ακόμα πιο συναρπαστικό από αυτό.

Σας χαιρετώ και καλή επιτυχία.
Μαρίζα

---

Βρήκα το βιβλίο πολύ ενδιαφέρον, η αφήγηση του παππού είναι τόσο ζωντανή και συναρπαστική που πραγματικά καθηλώνει τον αναγνώστη με τις ωραίες και παραστατικές εικόνες που ένιωσα πολλές φορές στ' αλήθεια να με ταξιδεύουν σ´ έναν αρχαίο μυθικό κόσμο.

Τον ωραιότερο κόσμο. Τον κόσμο που αγαπώ.

Μας δίνει τόσες πολλές πληροφορίες για την μυθολογία μας παρουσιάζοντας πολλές και διαφορετικές παραλλαγές γνωστών μύθων που θες να το διαβάσεις όσο πιο γρήγορα γίνεται και μόλις το τελειώσεις, ξανά απ´ την αρχή.

Μου άρεσε τόσο πολύ που θα χαιρόμουν πολύ να το δω στην μεγάλη οθόνη ή και σε σειρά για την τηλεόραση, για παιδιά αλλά και για όλη την οικογένεια.

Μάριος Χ., 9 χρόνων
 

---

Πολύ μας άρεσε το βιβλίο.

Μας έμαθε ωραία πράγματα για την Ελλάδα μας, τη γεωγραφία και τη μυθολογία της. Ο μικρός Παυσανίας και τα σανδάλια του, μας πήγαν ταξίδι στην Πατρίδα μας.

Ευχαριστούμε Πέτρος και Παύλος Τερζάκης!
8 και 9 ετών.

Στον επίλογο ενημέρωσε το κοινό για τη σύνθεση του πάνελ, ανθρώπους που αγαπάει πολύ, «Κανένας τους δεν ήξερε ότι θα γράψω, το αποφάσισα όσο καθόμουν στο σπίτι και μεγάλωνα τα παιδιά. Κάπου έπρεπε να βγάλω όλη αυτή τη φυλακισμένη δημιουργικότητα, την οποία και απελευθέρωσα μέσα από το βιβλίο. Στα πρώτα βήματά μου λοιπόν αυτοί οι άνθρωποι όπως και άλλοι που βρίσκονται σήμερα εδώ, με στήριξαν και με στηρίζουν».

Τέλος, ευχαρίστησε τα παιδιά της για την υπομονή τους όταν η ίδια ως μαμά δεν μπορούσε να ασχοληθεί μαζί τους. Ένσταση έκανε αστειευόμενος ο σύζυγος και συντονιστής της συζήτησης, ο δημοσιογράφος Παύλος Ανδριάς, «Για το μπαμπά τίποτα;».

Ο κος Ανδριάς ζήτησε από τον κο Αγησίλαο Καλαμαρά, εκδότη του ΙΑΜΒΟΥ, να σχολιάσει από την πλευρά του, επισημαίνοντας τον κρίσιμο ρόλο ρου, «Αν δεν ήταν αυτός "ως αφανής ήρωας να βάζει πλάτη" δεν θα υλοποιούσαμε όλοι εμείς οι συγγραφείς του αυτά που γράφουμε μήνες, χρόνια και τα έχουμε στα συρτάρια μας».

Ο κος Καλαμαράς σχολίασε λέγοντας, «Σας ευχαριστώ όλους από καρδιάς που είσαστε κοντά μας, σε καιρούς εξαιρετικά δύσκολους για τον πολιτισμό. Για την τέχνη είναι σημαντική η συνεισφορά, η προσφορά και η συμπαράστασή σας. Από το μετερίζι αυτό, παλεύουμε να διατηρήσουμε την αισιοδοξία, να δείξουμε ότι υπάρχει η διάθεση να προωθήσουμε τον πολιτισμό και τα γράμματα. Ευχαριστώ όλους τους συντελεστές της σημερινής παρουσίασης και ιδιαίτερα την κα Γραμμένου. Εύχομαι να είναι πάντοτε δημιουργική, το βιβλίο που έγραψε, η έρευνα και η προσπάθεια που έκανε είναι εξαιρετικές γιατί αναδεικνύουν την κουλτούρα, τον πολιτισμό και τη κληρονομιά μας και είναι χρήσιμο για κάθε παιδί να γνωρίσει, με τη βοήθεια του μικρού Παυσανία και τα φτερωτά του σανδάλια, τη γεωγραφία, την ιστορία του τόπου μας και τη μυθολογία. Τέλος θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους εσάς, η παρουσία σας είναι σημαντική».

Η κα Μαίρη Αρώνη, εκπρόσωπος του Δημάρχου Ν. Ηρακλείου, κου Μπάμπαλου, μετέφερε χαιρετισμό του Δημάρχου ο οποίος ευχήθηκε για το βιβλίο της κας Γραμμένου αλλά και τη νέα χρονιά σε όλους. Το πλήρες κείμενο με το χαιρετισμό του δημάρχου:

Σ’ ένα κόσμο γεμάτο γνώσεις και πληροφορίες, δεν είναι λίγες οι φορές που μικροί και μεγάλοι αισθανόμαστε ότι όσα περισσότερα μαθαίνουμε τόσα λιγότερα κατανοούμε. 

Αυτή η μεγάλη αντίφαση της εποχής μας, έχει εμπνεύσει σημαντικούς συγγραφείς – ανάμεσα τους φυσικά συγκαταλέγεται και η τιμώμενη σήμερα συγγραφέας Καλλιόπη Γραμμένου- που με το έργο τους καταφέρνουν να δημιουργήσουν τις απαραίτητες γέφυρες ανάμεσα στη γνώση και στην κατανόηση,
ανάμεσα στο σημαίνον και στο σημαινόμενον. 

Και τελικά σ’ αυτό που αξίζει να συγκρατήσουμε.

Με αυτή τη στόχευση πάντα, εδώ στο Δήμο Ηρακλείου προσπαθούμε να δημιουργούμε γεγονότα και δράσεις που θα προάγουν τον πολιτισμό στην πραγματική του διάσταση. 

Και είμαστε πραγματικά ευτυχείς, που αυτή η στόχευση βρίσκει και συμπαραστάτες και συμμετέχοντες.

Με αυτά τα λίγα λόγια, λοιπόν, θα ήθελα να σας καλωσορίσω στην  αποψινή εκδήλωση και εκ μέρους του Δημάρχου μας. κ. Νίκου Μπάμπαλου– ο οποίος δυστυχώς έχει κάποιες πολύ σοβαρές οικογενειακές υποχρεώσεις που δεν του επιτρέπουν να είναι παρόν- να ευχηθώ να έχουμε μία καλή και δημιουργική χρονιά. 

Καλή μας συνέχεια. 

Καλό Ταξίδι Παυσανία με τα φτερωτά σανδάλια σου!

Κάκια Ξύδη

Σε μια εποχή που οι αξίες δοκιμάζονται, που ακόμα και ο θεσμός της οικογένειας αμφισβητείται, έρχεται με την όρεξη του νέου συγγραφέα η Καλλιόπη Γραμμένου να μας δώσει «Τα Φτερωτά Σανδάλια του μικρού Παυσανία».

Να σας πω όμως λίγα πράγματα για τη συγγραφέα μας. Η Καλλιόπη Γραμμένου γεννήθηκε στην Αθήνα. Έχει σπουδάσει δημοσιογραφία, παιδαγωγικά και εμψυχώτρια διδακτικής ύλης. Ήταν υπεύθυνη διδασκαλίας στο «Εργαστήρι της Βιβλιοθήκης» του Δήμου Ηρακλείου Αττικής, στα τμήματα «Εικόνα και γραφή» και «Θεατρικό παιχνίδι». Υπεύθυνη σύνταξης στην εφημερίδα «Χαρτί και Καλαμάρι» της παιδικής ενότητας «Ο Μαγικός Κόσμος του Ηρακλή», παραδίδοντας επίσης μαθήματα θεατρικής αγωγής σε σχολεία και αρθρογραφώντας στο μηνιαίο περιοδικό «Το παιδί μου κι εγώ», σε τοπικές εφημερίδες και τοπικά blog. Έχει σκηνοθετήσει παραστάσεις για το παιδικό θέατρο, αντλώντας θέματα από τη μυθολογία και τη λαογραφία του τόπου μας. Σήμερα είναι υπεύθυνη ύλης στο aylogyros.blogspot.com και παράλληλα αρθρογραφεί με θέμα το παιδί.

Διαβάζοντας το βιογραφικό της συγγραφέα δεν μπόρεσα να μην σκεφτώ ότι όλα αυτά τα χρόνια που πέρασαν είχε πάντα μέσα της αυτό το βιβλίο και λίγο λίγο το συμπλήρωνε. Γιατί οι ενασχολήσεις της συνεχώς περιστρέφονται γύρω από την ελληνική μυθολογία και το παιδί.

Έτσι όπως είπα και στην αρχή, με αυτό της το βιβλίο η Καλλιόπη Γραμμένου, έρχεται να ενισχύσει την ελληνική παραδοσιακή οικογένεια που τείνει να εκλείψει στις μέρες μας. Εξάρει τον σημαντικό ρόλο του παππού και της γιαγιάς τόσο στην σωματική όσο και στην πνευματική ανάπτυξη του παιδιού. Αυτά θα μπορούσε να μας τα βεβαιώσει η ψυχολόγος μας Γιώτα Σούσουλα, αλλά όλοι ξέρουμε ότι η σχέση των παππούδων με τα εγγόνια τους είναι αναμφισβήτητα μοναδική!

Οι παππούδες πάντοτε έχουν μεγαλύτερη κατανόηση και είναι πιο ανεκτικοί και λιγότερο αυστηροί σε σχέση με τους γονείς. Προσφέρουν αβίαστα στα παιδιά την αποδοχή και την υπερβολή που χρειάζονται στη ζωή τους για να ισορροπήσουν. Με την αγάπη τους, τα παιχνίδια και τα χατίρια, τις λιχουδιές που δε δίνονται με μέτρο, τα χαλαρά ωράρια ύπνου, συμβάλλουν στην υγιή ανάπτυξή τους. Και φυσικά πρώτο ρόλο έχουν οι ιστορίες που τα κάνουν να κρέμονται από τα χείλη τους.

Ο Παυσανίας και η Κυβέλη, όπως και τα περισσότερα παιδιά, απολαμβάνουν τις στιγμές που περνούν με τους παππούδες τους. Με πολλή προσοχή ο παππούς Ντίνος ξεναγεί τα παιδιά στα βουνά της Ελλάδας μας, αγγίζει τους θρύλους και τις παραδόσεις της κάθε περιοχής και μας μαθαίνει την προέλευση και την ετυμολογία των ονομασιών που συναντάμε. Τα παιδιά αποζητούν όλο και πιο πολύ τις ιστορίες που με περισσή αγάπη διηγείται ο παππούς Ντίνος και ταξιδεύουν μαζί τους από τη μια άκρη της Ελλάδας μέχρι την άλλη! Πότε κάνουν μια στάση στο Τρελοβούνι της Αττικής και μεθούν από τις μυρουδιές του θυμαριού, περνάνε από το βουνό των αστεριών και των Κενταύρων, στέκονται για λίγο στον Όλυμπο για να καταλήξουν στον Ομφαλό της γης, στους Δελφούς κάτω από τον επιβλητικό Παρνασσό.

Έντεχνα η συγγραφέας, μητέρα και αυτή δύο παιδιών, μέσα από την διήγηση τονίζει τη σημασία ορισμένων στοιχείων της καθημερινότητας των παιδιών, όπως είναι το πλύσιμο των δοντιών, η ώρα του ύπνου, το διάβασμα για το σχολείο, οι εξωσχολικές δραστηριότητες. Επίσης διδάσκει τον σεβασμό όχι μόνο για τους μεγαλύτερους αλλά και του κάθε ατόμου προς το άλλο. Πέρα από τις υποχρεώσεις όμως δεν λείπουν οι βόλτες, οι εκδρομές, το παιχνίδι και οι λιχουδιές που φτιάχνει στην κουζίνα της η γιαγιά. Όλα αποτελούν αναγκαία και αναπόσπαστα κομμάτια της ζωής των παιδιών.

Ίσως αυτό το μοντέλο της παραδοσιακής οικογένειας να είναι το ιδανικό, και σπάνια το συναντάμε πλέον, καλό όμως είναι τα παιδιά να σφυρηλατούνται με αυτά τα πρότυπα και να ξέρουν ότι υπάρχουν.

Τα ονόματα των παιδιών, Παυσανίας και Κυβέλη, του παππού και της γιαγιάς, Ντίνος και Ουρανία και της μητέρας, Δήμητρα, όλα ελληνικά όπως σε σωστά ελληνικά είναι γραμμένο όλο το βιβλίο!

Η γραφή της Καλλιόπης Γραμμένου είναι απλή και κατανοητή όπως πρέπει να είναι καθετί που απευθύνεται σε παιδιά.

Έτσι λοιπόν, με οδηγό τη φαντασία και τη δίψα για μάθηση, ο μικρός Παυσανίας, κάθε φορά που έχει λίγο ελεύθερο χρόνο φοράει τα φτερωτά σανδάλια του αγγελιαφόρου των θεών Ερμή, παίρνει την αδελφή του την Κυβέλη από το χέρι και ταξιδεύουν στον κόσμο της γνώσης και της παράδοσης.

Μη διστάσετε να φορέσετε κι εσείς τα φτερωτά σανδάλια του μικρού Παυσανία· είναι φτιαγμένα για όλα τα πόδια, μικρών και μεγάλων και αφήστε τον παππού Ντίνο να ξεναγήσει εσάς και τα παιδιά σας στους θρύλους, στις παραδόσεις και στη μυθολογία της πατρίδας μας.